Przy dużej presji pleśń śniegowa może wyrządzać olbrzymie szkody – w skrajnych sytuacjach choroba może zabrać do 50% plonu ziarna. Jak ograniczyć chorobę? Oczywiście przez zaprawianie materiału siewnego.
Pleśni śniegowej sprzyja
długa zima, obfitująca w opady
i utrzymywanie się pod okrywą
śnieżną temperatur zbliżonych do
0oC, ale nie jest to regułą. Czynnikiem
decydującym o nasileniu choroby
są terminy pierwszych opadów
i wiosennego tajania śniegu.
Najsilniejsze epidemie tej choroby
notowano w sezonach po wczesnych
opadach śniegu na niezamarzniętą
glebę i utrzymywaniu
się powłoki śniegu przez 80 dni.
Pleśń śniegowa nawet w czasie krótkich, łagodnych zim, może spowodować pewne straty, szczególnie we wcześnie sianych, dobrze rozwiniętych przed zimą zbożach, w zagłębieniach terenu oraz na wschodnich i północnych stokach pagórków. Porażeniu grzybami pleśni śniegowej sprzyjają długie ciepłe jesienie, jak ta ostatnia.
Źródłem zakażenia grzybami z rodzaju Fusarium wywołującymi pleśń śniegową są porażone ziarniaki, gleba i obumarłe resztki roślin, w których grzyb żyje. Zboża w kolejnych fazach rozwoju ...
