Wybuchowi grypy w stadzie sprzyja wiele czynników. Wymienić możemy wśród nich niewłaściwe utrzymanie (brudne, zimne i wilgotne legowiska i ściółka), nadmierna wilgoć w pomieszczeniu, nieszczelna obora powodująca przeciągi, otwarte drzwi, przebywanie w jednej oborze różnych grup wiekowych cieląt, które mają zróżnicowaną odporność, narażenie osesków na stres np. wspomniane wcześniej odsadzanie, dekornizacja czy transport oraz zbyt duże zagęszczenie cieląt.
Wśród czynników zakaźnych można wymienić ponad 20 mikroorganizmów biorących udział w rozwoju choroby. Spośród nich najczęściej występują: wirus zakaźnego zapalenia jamy nosowej i tchawicy oraz otrętu bydła, wirus parainfluenzy, wirus wirusowej biegunki bydła i choroby błon śluzowych.
Kliniczne objawy zachorowań nie pozwalają na jednoznaczne określenie przyczyny, ze względu na bardzo duże podobieństwo w przebiegu choroby. U cieląt w wieku od kilku do 12 miesięcy, po kilkudniowym okresie inkubacji obserwujemy duszność...
