Cytryniec jest pnączem występującym w stanie naturalnym w Azji – włącznie z Syberią, więc ma mrozoodporność wpisaną w geny. Owoce i liście są bogate w witaminy, flawonoidy, pektyny, fosfolipidy, a także olejki eteryczne.
Roślinę z okrytym korzeniem można sadzić przez cały rok, z wyłączeniem miesięcy zimowych, natomiast z odkrytym korzeniem sadzimy wiosną lub jesienią. Jesienny termin bardziej sprzyja nasadzeniom z uwagi na lepsze uwilgotnienie podłoża, które dłużej też się utrzymuje, co sprzyja lepszemu ukorzenieniu.
Jest to dwupienne pnącze, czyli dla uzyskania owoców trzeba posadzić dwa egzemplarze: męski i żeński, choć wyhodowano już odmiany samopylne, m.in. Sadova No 1. Decydując się na uprawę cytryńca, należy wziąć pod uwagę, że jest to roślina bardzo szybko rosnąca, a roczne przyrosty osiągają czasem 1,5–2 m długości, by po kilku latach osiągnąć 10 m. Konieczne jest więc prowadzenie przy podporach, np. płotach, pergolach, rusztowaniach, drzewach czy przy ścianie budynków. Należy pamiętać, że pędy leżące na ziemi nie zaowocują. Po 2–3 latach uprawy wybieramy 2 lub 3 pędy główne, a resztę wycinamy. Wiosną przerzedzamy pędy i skracamy nad 1...
