Dużo białka, stosunkowo mało lignin
Lucerna jako pasza ma wysoką
koncentrację białka i względnie niską
zawartość kompleksu celulozowo-
ligninowego. Na proporcje frakcji
włókna ADF/ADL i białka wpływ
ma liczba i terminy zbiorów. Podczas
rozwoju roślin lucerny zmienia
się stosunek liści do łodyg oraz
strawność, co determinuje jej wartość
pokarmową. O jakości paszy
z roślin lucerny w pierwszym rzędzie
decyduje udział łodyg w plonie,
a dopiero w drugiej kolejności
udział liści, mimo że to liście są
głównym nośnikiem białka. Jakość
zielonki z lucerny zależy od podstawowych
dwóch parametrów – od
fazy rozwojowej i wysokości roślin.
Duży udział węglowodanów strukturalnych
(NDF, ADF i ADL) w wydłużonych
łodygach mocno obniża
strawność s.m. lucerny. Natomiast
młode pędy wyrastające z pączków
korony i pędów bocznych cechuje
znacznie mniejsza zawartość węglowodanów
strukturalnych, stąd
ich wysoka strawność. Liście lucerny
cechują się także stosunkowo
niskim poziomem włókna ADF,
które decyduje o wysokiej strawności
roślin oraz NDF decydującym
o pobraniu paszy przez zwierzęta.
Kompromis wysokiej strawności
masy roślinnej, plonu liści i plonu
łodyg uzyskuje się zbierając lucernę
w fazi...
Z hektara plantacji lucerny można zebrać w jednym roku plon 8–10 ton suchej masy. Oznacza to pozyskanie 1,6–2,0 tony czystego białka. Jest to ilość porównywalna nawet z pięcioma tonami poekstrakcyjnej śruty rzepakowej. Potencjalne możliwości plonowania odmian uprawnych są jeszcze większe, skoro w doświadczeniach polowych przy prawidłowej agrotechnice roczny plon suchej masy i białka może być 2-krotnie większy.