Pszenżyto jare można uprawiać w czystym siewie, w mieszankach zbożowych i zbożowo-strączkowych. Wiele odmian pszenżyta jarego ma cechy przewódek. Gatunek ten uprawia się przede wszystkim na pasze i głównie w woj. mazowieckim i pomorskim. To cenne zboże ze znaczną tolerancją na niskie pH gleby ma jednak dwa mankamenty – późno dojrzewa i ma skłonność do porastania ziarna w kłosie.
W latach 2010–2013 nie zarejestrowano żadnej nowej odmiany, natomiast w latach 2014–2018 wpisano do Krajowego Rejestru pięć nowości, w 2019 r. trzy (Erwin, Odys i Santos) w 2020 r. dwie (Gucio i Impetus) i w tym roku jedną (Kompan). W sumie w Krajowym Rejestrze jest 16 odmian pszenżyta jarego. Listę Odmian Zalecanych do uprawy w poszczególnych województwach prezentujemy na mapie, a w tabeli najważniejsze cechy i odporność na choroby. Poniżej przypominamy opisową charakterystykę odmian z LOZ na 2021 r. (wg informacji COBORU).
Hugo
Odmiana wpisana do Krajowego Rejestru w 2018 r. o roślinach przeciętnej wysokości i dość małej odporności na wyleganie. Plenność dość dobra. Przyrost plonu przy wysokim poziomie agrotechniki przeciętny. Odporność na rdzę żółtą, brunatną plamistość liści, septoriozę plew i fuzariozę kłosów – dość duża, mączniaka prawdziwego, rynchosporiozę i septoriozę liści – średnia, na rdzę brunatną – dość mała. Termin kłoszenia i dojrzewania średni. Masa 1000 ziaren duża, wyrównanie ziarna średnie, gęstość ziarna w stanie zsypnym przeciętna. Odporność na porastanie w kłosie średnia, liczba opadania przeciętna. Zawartość białka mała. Tolerancja na z...
