Uprawa bobu w ogrodzie - jak wybrać dobre stanowisko i odpowiednią odmianę?

U nas ziarno świeżego bobu jest stosowane po ugotowaniu do użytku bezpośredniego, mrożenia lub konserwowania. Warto dodać, że bób jest źródłem witaminy B1 i B2. Ostatnio rozpoczyna ponownie swoją karierę, bo przez lata jakoś uległ zapomnieniu. Zanim podejmiemy decyzję o jego uprawie, warto zapoznać się z podstawowymi informacjami.

Bób najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, na glebie średniej do ciężkiej, o wysokiej zawartości próchnicy i dużej pojemności wodnej. Gleby lekkiej też nie powinniśmy wykluczać, jeśli zawiera dużo próchnicy, a w okresach suchych jesteśmy w stanie często podlewać rośliny.

Jeżeli chodzi o wymagania klimatyczne, nie ma zbyt wysokich. Znosi wiosenne przymrozki do minus 5°C, nawet podczas intensywnego wzrostu. Uprawiamy go podobnie jak groch, w drugim lub trzecim roku po oborniku. Na stanowisku słabym lepiej w pierwszym roku po oborniku.

Jego zapotrzebowanie na składniki pokarmowe nie jest zbyt duże. Poza nawożeniem przedsiewnym azotem, dokarmiamy go jeszcze dwukrotnie: pierwszy raz 4 tygodnie po wschodach, a drugi – na początku tworzenia strąków. Do tego musimy także zastosować nawożenie potasem i fosforem. Średnio dawkujemy na 100 m2 1,5 kg do 2 kg superfosfatu potrójnego oraz 2 do 3 kg siarczanu potasu lub soli potasowej 60%, a także ok. 60 dag MgO. Możemy uprawiać bób po wszystkich roślinach z wyłączeniem warzyw strączkowych.

Najlepsze wyniki daje uprawa bobu z siewu do połowy marca, choć w niektórych przypadkach wysiewy są przyspieszone. Jeśli pogoda dopisuje i nie widać powrotu zimy, nasiona można wysiać już w lutym, ale wiadomo, że wiąże się to z niebezpieczeństwem wymarznięcia w skrajnych przypadkach. Warto zatem wcześniej nakryć zagon, by ziemia się ogrzała, a po siewie nasion ponownie nakryć folią bądź agrowłókniną, by zachować wyższą temperaturę i warunki do szybkiej wegetacji.

• Wybór odpowiedniego stanowiska, a także odmiany bobu jest gwarancją wysokich plonów

Okrywy zdejmiemy, gdy pogoda się ustabilizuje i nie będą zagrażały zbyt duże spadki temperatur. Każde opóźnienie siewu wiąże się ze spadkiem plonu, a także możliwością wystąpienia szkodników, takich jak mszyca czy strąkowiec bobowy.

W zależności od odmiany, zaprawione nasiona umieszczamy w rzędy odległe od siebie o 60 cm, natomiast w rzędzie zachowujemy odstęp 10 cm, jeśli sadzimy nasiona pojedynczo, lub 20 cm, gdy umieszczamy po dwa nasiona, na głębokość 4 cm na glebie ciężkiej lub 6 na lekkiej. Można się również pokusić i uprawiać bób z rozsady. Nasiona wysiewamy po 2 szt. do doniczek lub torfowych wielodoniczek, które ustawiamy na parapecie okiennym lub w inspekcie. Produkcję rozsady możemy rozpocząć w połowie lutego. Przed wysadzeniem rozsady na miejsce stałe, co robimy w marcu, rośliny musimy zahartować, wystawiając je na krótko na zewnątrz, bądź wietrząc inspekt w pogodne dni o plusowej temperaturze. W przypadku uprawy w torfowych wielodoniczkach unikniemy flancowania, gdyż roślinę umieszczamy razem z odciętą doniczką w glebie po czym doniczka ulega rozłożeniu. W tym przypadku zbiory przypadną ok. 2 tyg. przed zbiorami z siewu.

Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym jest walka z chwastami. Bób z siewu bezpośredniego długo wschodzi, co sprzyja zachwaszczeniu, dlatego musimy dbać, by chwasty nie stanowiły dla niego zbytniej konkurencji. Gdy bób osiągnie już pewną wysokość, chwasty nie będą dla niego stanowiły dużego zagrożenia. Niezależnie od chwastów, gleba powinna być często spulchniana, a aby usztywnić rośliny, po kwitnieniu obsypujemy je ziemią. Ważną sprawą w uprawie jest zachowanie odpowiedniej wilgotności gleby. Zapotrzebowanie wzrasta szczególnie w okresie rozpoczęcia kwitnienia. Wówczas dobre jest 4-krotne podlewanie po 25 l wody na m2. Warto wiedzieć, że nawet krótkotrwała susza sprzyja opanowaniu roślin przez mszycę. W momencie, gdy zaczną wiązać się strąki, wierzchołki roślin uszczykujemy. Tym sposobem zmniejszymy lub zażegnamy żerowanie mszyc, które preferują młode, soczyste i delikatne wierzchołki. Odcięte wierzchołki zbieramy i niszczymy. Skracanie roślin sprzyja także lepszemu wzrostowi zawiązanych strąków. A zbieramy je do bezpośredniego spożycia, gdy nasiona są w fazie zielonego znaczka. Gdy zmieni barwę na czarny, nasiona są przejrzałe.

• Wybór odpowiedniego stanowiska, a także odmiany bobu jest gwarancją wysokich plonów

Przeważnie chcemy mieć odmianę o dużych strąkach i równie dużych ziarnach, ale średnie im nie ustępują pod względem smaku. Oto kilka propozycji odmian, nad którymi warto się zastanowić i czym prędzej się w nie zaopatrzyć. Aquadulce, to bardzo wczesna odmiana (okres wegetacji 75 dni), do uprawy pod osłonami lub w gruncie, do wczesnego siewu już pod koniec lutego. Rośliny osiągają do 90 cm wysokości, tworzą 25-centymetrowe strąki, w których znajdujemy do 7 dużych nasion. Witkiem-Manita to kolejna bardzo wczesna odmiana (okres wegetacji 75 dni), również polecana do uprawy pod osłonami i w gruncie. Jest wyższa od poprzedniej. Rośliny osiągają 130 cm, tworzą 20-centymetrowe strąki z 6 dużymi nasionami. Figaro jest odmianą o dłuższej wegetacji, do 90 dni. Przeznaczona do uprawy pod osłonami i w otwartym gruncie. Doskonała do mrożenia i konserwowania. Rośliny wysokie na 110 cm o 20-centymetrowych strąkach z 6 dużymi nasionami. Bizon, którego okres wegetacji trwa 70 dni, charakteryzuje się roślinami wys. na 90 cm, strąkami długości 17 cm wypełnionymi bardzo dużymi nasionami od 3 do 5. Dragon jest odmianą wczesną o okresie wegetacji do 80 dni. Rośliny osiągają wysokość 100 do 120 cm, tworzą strąki do 17 cm, w których znajdujemy 3 do 5 średniej wielkości nasion. Bachus dojrzewa do 100 dni, jest rośliną dorastającą do 90 cm i tworzącą ok. 10 strąków, w każdym 5 średniej wielkości nasion. Bonus potrzebuje 90 dni wegetacji, tworzy rośliny do 100 cm, a każda z nich wydaje 16-centymetrowe strąki wypełnione 5 dużymi nasionami. Bolero to odmiana wczesna (90 dni wegetacji) o wysokości do 95 cm. Tworzy długie strąki zawierające do 6 dużych nasion.