Niektóre kraje wykorzystały też ogrodzenie terenów zakażonych, by zatrzymać wirusa tylko u dzików na tym obszarze. Takie ogrodzenie jest zwykle wykonane z siatki drucianej i musi mieć wysokość co najmniej 1,5–1,8 m oraz być zakopane na głębokość 0,4–0,6 m, aby zapewnić skuteczne ograniczenie przechodzenia dzików. Ogrodzenie może być wyposażone w pasma drutu kolczastego na górze i po bokach siatki. Elektryfikacja ogrodzeń zwiększa ich skuteczność.
Ogrodzenie i środki odstraszające dziki w walce z ASF
Ogrodzenie elektryczne wymaga wysiłku przy budowie, regularnego zasilania, codziennego nadzoru i konserwacji. Zdaniem specjalistów nie blokuje też całkowicie przemieszczania zwierząt. Może zostać uszkodzone przez większe gatunki dzikich zwierząt, jak jelenie lub łosie. Całoroczne użytkowanie ogrodzeń elektrycznych jest problematyczne w warunkach klimatu północnej i wschodniej Europy ze śniegiem i ujemnymi temperaturami.
Badania wskazują, że środki odstraszające chemiczne czy akustyczne lub kombinacja tych opcji są jeszcze mniej efektywnym sposobem odstraszania dzików i raczej nie będą miały znaczącego znaczenia w długoterminowym zapobieganiu przemieszczaniu się tych zwierząt i potencjalnemu rozprzestrzenianiu się infekcji. Nawet jeśli początkowo można osiągnąć jakiś efekt, dziki szybko się do nich przyzwyczajają. Mogą one być tymczasowym rozwiązaniem stosowanym przy pojawieniu się wirusa na nowym obszarze, ale nie jako długoterminowa strategia eliminacji choroby na większą skalę.
Czynnikiem przenoszącym wirus może być człowiek
Eksploatacja zasobów leśnych przez człowieka stwarza ryzyko mechanicznego przeniesienia wirusa poza zainfekowany obszar. Podobnie jak polowania. Podstawowe środki bioasekuracji mogą, oczywiście, zminimalizować to ryzyko. Na zakażonych obszarach myśliwi muszą opracować plan zarządzania bezpieczeństwem biologicznym. Głównym celem jest zapobieganie zanieczyszczeniu środowiska wirusem i mechanicznemu transportowi poza teren łowiska. Upolowane dziki muszą być bezpiecznie przechowywane na łowisku, dopóki nie zostaną poddane badaniu w kierunku ASF. Należy zorganizować strefę uboju, miejsce do przechowywania tusz.
Jeżeli u upolowanego dzika stwierdzi się obecność wirusa, wszystkie przechowywane zwierzęta, bez względu na gatunek, muszą zostać usunięte pod kontrolą służb weterynaryjnych. Konieczne jest czyszczenie i dezynfekcja wszystkiego, co jest wykorzystywane podczas polowań. Indywidualne oznakowanie tusz wraz z określeniem wieku zwierzęcia i gromadzenie tych danych pozwolą na lepsze zrozumienie zachowań dzików i struktury ich populacji, a także zakażeń afrykańskim pomorem świń na obszarach dotkniętych epidemią.
Dominika Stancelewska
Zdjęcie: Archiwum TPR
Zdjęcie: Archiwum TPR
