Jak zaplanować precyzyjne nawożenie pól?

Cyfrowa analiza wegetacji roślin dostępna dla każdego rolnika

Dostęp do danych i obrazów satelitarnych jest wyjątkowo przydatny – rolnicy dążą teraz do optymalizacji swojej produkcji, obniżenia kosztów, ale też zwiększenia oszczędności – zarówno środków produkcji, jak i wody. Satelitarne dane można uzyskać z wielu źródeł. Nie sztuką jest jednak je mieć, sztuką jest je właściwie przetworzyć i zinterpretować. Do niedawna zajmowały się tym głównie specjalistyczne firmy usługowe. Teraz polscy rolnicy otrzymali sprawne i sprytne narzędzie, dzięki któremu aktualny obraz wegetacji swoich pól zarejestrowany przed południem w dniu przelotu satelity Sentinel 2 (przeloty wykonywane są co 3-4 dni), już po południu jest dla nich dostępny. Zatem w oparciu o bieżący obraz roślinnego indeksu wegetacyjnego NDVI, zainteresowani rolnicy potrafią samodzielnie przygotować zmienne mapy aplikacyjne drugiej, trzeciej a nawet i czwartej dawki nawożenia azotowego dla swoich upraw.

Mapy aplikacyjne mogą zostać przygotowane dla nawozów azotowych w formie stałej lub płynnej. I, co ważne – nie trzeba do tego posiadać wyjątkowych, dodatkowych umiejętności z zakresu IT – moduł sam przetwarza dane i prezentuje użytkownikowi gotowe mapy. A przy tym jest intuicyjny i bardzo łatwy w obsłudze.

• Mapa aplikacyjna przygotowana przez program 365FarmNet w module CLAAS Crop View

 

Program, którzy przetwarza dane satelitarne za rolnika

Ten program to 365FarmNet i jeden z jego modułów – CLAAS Crop View. Generuje on mapy w formacie shape (.shp) oraz ISOXML (używanym w terminalach ISOBUS), które łatwo i szybko można wgrać poprzez terminal w ciągniku rolniczym – do odpowiedniej maszyny. Co ważne, wybrane pola na mapie są filtrowane również dla poszczególnych rodzajów uprawy. Dostęp do aktualnych, ale też historycznych zdjęć pozwala dostrzec różnice wegetacyjne pomiędzy poszczególnymi polami, a nawet ich fragmentami, ale też wysnuć ciekawe wnioski „na przyszłość” - np., jak dane zabiegi wpłynęły na stan roślin uprawnych, czy jak zasobność gleby mogła się zmienić dzięki konkretnym działaniom lub zastosowanym środkom i nawozom.

Zmienna ilość wysiewu materiału siewnego

Takie „wieloletnie” mapy zwane mapami potencjalnego plonowania stanowią bardzo poręczne rozwiązanie. Przedstawiają autentyczne zróżnicowanie warunków siedliskowych w obrębie pojedynczego pola. Mapy potencjalnego plonowania umożliwiają rolnikom np. zastosowanie zmiennej ilości wysiewu materiału siewnego na jednostkę powierzchni. Coraz częściej stosowane są one w przypadku siewu kukurydzy - zmniejszenie obsady roślin na słabszych, luźnych częściach pola i jednoczesne wyraźne zwiększenie obsady na bardziej żyznych kawałkach, jest tu bardzo pożądane. Na przykład: przy średniej planowanej ilości wysiewu 82000 nasion kukurydzy na hektar, na najsłabszych częściach pola powinno zostać wysiane 77000 nasion/ha, a na najlepszych - 87000 nasion/ha. Planowana obsada roślin w ten sposób zostanie dopasowana do lokalnych warunków determinowanych jakością gleby oraz jej wilgotnością.

 

• Mapa potencjalnego plonowania przygotowana przez program 365FarmNet w module CLAAS Crop View

 

Wykorzystanie całego potencjału siewników

Większość aktualnie wybieranych przez rolników siewników punktowych do kukurydzy posiada funkcję automatycznej regulacji zmiennej ilości wysiewu nasion. Moduł 365FarmNet CLAAS Crop View jest więc rozwiązaniem dla tych, którzy chcieliby wykorzystać w pełni możliwości zakupionych maszyn, za które niemało zapłacili.

dr inż. Jerzy Koronczok, 365FarmNet