Liczba mieszkańców wsi wzrosła od 2010 roku
Główny Urząd Statystyczny opublikował ostatnio raport o sytuacji na obszarach wiejskich w 2020 roku. Odnotował w nim, że na terenach wiejskich w ciągu 10 lat pomiędzy 2010 a 2020 rokiem przybyło ok. 247 tys. mieszkańców. Równocześnie odnotowano spadek liczby ludności w miastach o 511 tys. osób. Przyczynami wzrostu liczby mieszkańców terenów wiejskich są między innymi dodatnie saldo migracji w analizowanym okresie oraz dodatni przyrost naturalny w latach 2010-2014 i 2016-2018.
Odsetek ludności w wieku przedprodukcyjnym jest na wsi wyższy niż w mieście. Ludności w wieku poprodukcyjnym jest za to na terenach wiejskich mniej. Wartość współczynnika obciążenia demograficznego jest porównywalna na obu obszarach i w obserwowanym okresie wzrosła. W 2020 r. na 100 mieszkańców obszarów wiejskich w wieku produkcyjnym przypadały 63 osoby w wieku nieprodukcyjnym.
Mieszkańcy wsi są młodsi niż mieszkańcy miast. Coraz więcej rozwodów
Z analizy GUS wynika, że mediana wieku mieszkańców wsi jest niższa niż osób zamieszkałych na terenach miejskich. Wyniosła ona odpowiednio 39,8 wobec 42,8 lat. Jednak w porównaniu z badaniami sprzed 10 lat, mediana w obu grupach wzrosła o ponad 3 lata.
Choć dane wskazują na to, że na wsi mieszka wiele stosunkowo młodych osób, nie oznacza to, że utrzymuje się tam trend do zakładania rodziny. Wręcz przeciwnie. Zaobserwowano spadek liczby zawieranych małżeństw i więcej rozwodów.
Kobiety coraz później decydują się na dziecko, a ilość urodzeń jest niska. Coraz więcej dzieci rodzi się w związkach pozamałżeńskich.
Dominują aktywni zawodowo, ale stopa bezrobocia wyższa niż w mieście
Ponad połowę ludności w wiejskiej w wieku 15 lat i więcej stanowiły osoby aktywne zawodowo, pracujące i bezrobotne. 44% stanowią bierni zawodowo, dominujące w tej grupie są kobiety.
Wskaźnik zatrudnienia na obszarach wiejskich wynosił 54,5% i był o 0,3% większy niż w mieście. Równocześnie jednak stopa bezrobocia na wsi także jest wyższa: sięga 3,3% w stosunku do 3,1% na terenie miejskim.
Przeciętny bezrobotny mieszkaniec wsi w 2020 r:
- nie przekroczył 34 lat,
- posiadał wykształcenie zasadnicze zawodowe, gimnazjalne, podstawowe lub niepełne podstawowe,
- posiadał staż pracy do 5 lat.
Według danych, co czwarty bezrobotny na obszarach wiejskich pozostawał bez pracy powyżej 24 miesięcy, a 84% bezrobotnych nie posiadało prawa do zasiłku, co ma świadczyć o strukturalnym charakterze bezrobocia na wsi.
Mieszkańcy wsi pracują głównie w przemyśle i budowlance, a niewielu w rolnictwie
Charakterystyczna dla wsi jest także struktura pracujących, analizowana pod kątem rodzajów działalności. Najwięcej osób ze wsi w badanym okresie pracowało w podmiotach prowadzących działalność przemysłową i budowlaną.
Blisko 1/3 zatrudniona była w firmach zajmujących się pozostałymi usługami, a 1/4 w sektorach takich jak handel, naprawa pojazdów samochodowych; transport i gospodarka magazynowa, zakwaterowanie i gastronomia, informacja i komunikacja.
W podmiotach związanych z rolnictwem, leśnictwem, łowiectwem i rybactwem zatrudnionych było 3,7% ogółu pracujących i w porównaniu z 2010 r. ta liczba spadła.
Zuzanna Ćwiklińska
fot. pixabay
dane: GUS
