Bezrożne bydło pod lupą naukowców
Na całym świecie buhaje bezrogie są coraz częściej wykorzystywane w programach hodowlanych i na farmach mlecznych. Aby zbadać, czy stosowanie buhajów bezrogich ma jakiekolwiek skutki uboczne, wybrano buhaje z bezrogim dziedzictwem, które mają co najmniej 15 potomków w Holandii i Flandrii. Bezrożność u tego potomstwa została określona na podstawie analizy DNA. Korzystając z wartości hodowlanych tego potomstwa, różnice między rogatymi i bezrogimi zwierzętami zostały następnie zbadane statystycznie dla każdego byka. Do badania zakwalifikowano łącznie 23 000 potomstwa od 151 buhajów z córkami w okresie laktacji
Hodowla bezrożnych krów bez żadnej szkody dla hodowcy
Jak się okazało, nie stwierdzono różnic genetycznych między potomstwem rogatym i bezrożnym w przeliczeniu na buhaja w zakresie wielkości produkcji mleka, kilogramów tłuszczu i białka. Nie stwierdzono również różnic w wartościach hodowlanych, szybkości oddawania mleka i liczby komórek somatycznych. Nie zaobserwowano także różnic w cechach zdrowotnych racic, płodności, zdrowia wymion i żywotności cieląt. Jednak liczba buhajów z wystarczającą liczbą córek dla żywotności cieląt i zdrowotności racic była mniejsza niż dla pozostałych cech, przez co wiarygodność wyników była mniejsza.
{embed_photo_L50_tpr}282666{/embed_photo_L50_tpr}
Stwierdzono natomiast różnicę w długowieczności. Potomstwo bezrogie charakteryzowało się wyższą wartością hodowlaną pod względem długowieczności (202 dni) niż potomstwo z rogami (185 dni). Bliższa analiza tych liczb wykazała, że efekt byka miał na nie wpływ. Tak więc z pewnością wiadomo już, że hodowla bezrożnych zwierząt nie ma negatywnych konsekwencji dla długowieczności.
Oprac. B. Dąbrowska
Żródło; Veeteelt.nl
