Grzybica u bydła - wciąż aktualny problem w wielu oborach
Praktycznie każdego roku powracamy do tematu związanego z grzybicą, bowiem podczas naszych licznych reporterskich wizyt w mlecznych gospodarstwach przekonujemy się, że problem stale jest aktualny. Nie bez powodu grzybica zaliczana jest do chorób sezonowych, gdyż jej nasilenie obserwuje się właśnie w okresie jesienno-zimowym, kiedy to nieleczony proces chorobowy może utrzymywać się przez kilka miesięcy. W okresie letnim przebieg choroby jest znacznie lżejszy, a objawy kliniczne u większości zwierząt samoistnie ustępują po kilku tygodniach, szczególnie, gdy zwierzęta korzystają z pastwiska lub wybiegów.
Co sprzyja pojawieniu się grzybicy u bydła i jak dochodzi do jej rozwoju?
Pojawienie się grzybic może też być związane z niedoborami witaminy A i cynku. Postaci grzybicy bydła jest wiele, jednak najczęściej występującą jest grzybica strzygąca. To przewlekłe schorzenie skóry spowodowane jest zakażeniem przez grzyb Trchiophyton verrucosum. Pierwsze objawy występują po 1–4 tygodniach od zakażenia i są to ubytki włosów na skórze głowy, szyi tworzące charakterystyczne, pierścieniowate obwódki. W zaatakowanych miejscach sierść staje się sucha, łamliwa i wypada lub zlepia się na skutek wysięku zapalnego. Później tworzą się strupy o nieregularnych kształtach.
Czym skutkuje nieleczona grzybica u krów?
Niepodjęte na czas leczenie grzybicy prowadzi do jej rozprzestrzeniania się w stadzie i przejście w postać przewlekłą, powodując utratę apetytu, zatrzymanie wzrostu i rozwoju zwierząt, a u krów spadek wydajności.
Jak leczyć grzybicę w stadzie krów?
Leczenie grzybicy należy rozpocząć od radykalnej poprawy warunków dobrostanu oraz przestrzegania zasad higieny i pielęgnacji zwierząt i obory. Diagnozę choroby przeprowadza się na podstawie badania mikrobiologicznego próbki zeskrobanego, zmienionego chorobowo skrawka skóry i włosa.
- Grzybica rozprzestrzenia się głównie przez bezpośredni kontakt między zwierzętami
Leczenie miejscowe grzybicy zalecane jest jedynie w mniejszych stadach, w których istnieje możliwość indywidualnego podejścia do zwierzęcia. Wówczas stosuje się maści i płyny zawierające środki grzybobójcze. W większych stadach stosuje się opryski.
Najskuteczniejszą jednak metodą zwalczania choroby są szczepienia, które działają na większość gatunków grzybów. Najlepiej, gdy zdecydujemy się na zaszczepienie całego stada, a szczepionka podawana jest dwukrotnie w odstępie 2-tygodniowym. Zwierzęta nabywają odporność po 3–4 tygodniach po drugiej iniekcji, a czas trwania odporności po dwukrotnym podaniu szczepionki wynosi od 9 do 12 miesięcy. Dawka lecznicza szczepionki jest o 50% wyższa od profilaktycznej. Leczenie doskonale wspomaga też podawanie – doustne lub w postaci iniekcji – witaminy A.
Beata Dąbrowska
Zdjęcie: Beata Dąbrowska