Procentowa zawartość peNDF w paszy
Zatem peNDF to nic innego jak efektywna strukturalność dawki mająca duży wpływ na pracę żwacza. Dla siana peNDF wynosi 53,9% s.m., a dla kiszonki z kukurydzy już tylko 29,3% s.m., jednak możemy to zmienić, dodając do niej sieczkę ze słomy, bo to właśnie ona najbardziej wpływa na – peNDF całej dawki TMR. Przy sieczce o długości 5–7 cm, 100% jej NDF, to peNDF wynoszący 73% s.m.
Co jest lepsze - siano czy słoma?
Hodowcy zastanawiają się: jak budować strukturę dawki pokarmowej, czy lepsza w tym celu jest słoma czy może siano? Na to pytanie odpowiadają wyniki doświadczenia. W I grupie krowy otrzymywały 15 kg siana i 6,5 kg śrutowanego ziarna kukurydzy, zaś te z II grupy żywiono sianem – 9 kg, słomą – 3 kg i śrutowanym ziarnem kukurydzy – 9,5 kg. W II grupie było zdecydowanie więcej skrobi. Pobranie peNDF w I grupie wyniosło 5,29 kg, skrobi 3,80 kg, a całkowity czas przeżuwania wyniósł 751 minut. Z kolei w II grupie krowy pobrały 3,78 kg peNDF, 5,46 kg skrobi, a przeżuwanie trwało 803 minuty. Pomimo że w drugiej grupie było więcej skrobi, a mniej peNDF, przeżuwanie trwało dłużej. To wykazuje lepsze działanie słomy na strukturalność dawki pokarmowej w stosunku do siana. Zatem, zarówno siano, jak i słoma będą wpływać na polepszenie struktury zbyt rozdrobnionego TMR-u, jednak słoma bardziej wydłuży czas przeżuwania, a więc wolniej treść będzie przechodziła przez żwacz. Słoma również bardziej podrażni ślinianki krów, prowadząc do produkcji dużych ilości śliny posiadającej właściwości buforujące
Andrzej Rutkowski
