
Zgodnie z art. 172 § Kodeksu cywilnego, posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie). Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze (§ 2).
W myśl art. 336 k.c., posiadaczem samoistnym jest osoba, która faktycznie włada daną nieruchomością jak jej właściciel, z wolą takiego władania. Oznacza to, że posiadacz samoistny musi czuć się właścicielem, a ponadto jego przekonanie musi być uzewnętrznione, np. przez zagospodarowanie gruntu rolnego zgodnie z jego przeznaczeniem, korzystanie z działki budowlanej i wybudowanie na niej domu czy ogrodzenie działki i płacenie obciążających ją podatków.
Natomiast użytkownik nieruchomości, najemca, dzierżawca lub osoba mająca do nieruchomości inny tytuł prawny (np. umowa z właścicielem), z któr...