Dlaczego ubojnia nie płaci mi ustalonej kwoty za przywiezione tuczniki?

Przypuszczalnie ubojnia dokonuje potrąceń na tzw. okarmienie. Obecnie nie ma przepisów, które regulowałyby tę kwestię. Istniały one w poprzednim systemie. W praktyce przy skupie żywych zwierząt ubojnie pomimo braku unormowań prawnych przy ustalaniu cen za bydło uwzględniają stopień okarmienia i posługują się pojęciami: waga brutto (po zważeniu zwierzęcia) i waga netto (po potrąceniu).

Co do zasady sposób ustalenia ceny za sprzedane tuczniki powinna określać umowa. Do elementów przedmiotowo istotnych umowy sprzedaży należy określenie ceny. Może być ona określona w dwojaki sposób: kwotowo albo przez wskazanie podstaw do jej ustalenia – stosownie do art. 536 Kodeksu cywilnego. Jeżeli z okoliczności wynika, że strony miały na względzie cenę przyjętą w stosunkach danego rodzaju, w razie wątpliwości poczytuje się, że chodziło o cenę w miejscu i czasie, w którym rzecz ma być kupującemu wydana.

Dla ustalenia ceny strony mogą np. posłużyć się odesłaniem do cen skupu zwierząt płaconych w określonym czasie i miejscu przez określony podmiot gospodarczy. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 25 czerwca 2010 r., sygn. akt: I CSK 505/09, istnieje możliwość wskazania podstaw do ustalenia ceny, które jednak muszą być stabilne oraz konkretnie i jednoznacznie określone.

Brak wpisania do umowy potrącenia na okarmienie nie powoduje jednak jej nieważności. Tak wynika z wyroku Sądu Najwyższego z 8 października 2009 r., sygn. akt: II CSK 153/09. Sąd uznał w nim, że wskazanie przez strony w umowie pisemnej odmiennej od rzeczywiście ustalonej ceny sprzedaży nie wywołuje skutku pozorności, a w konsekwencji jej nieważności.

Alicja Moroz
prawnik redakcyjny