Na jakich warunkach rolnik może używać materiału siewnego z własnych zbiorów?
Kwestię tę reguluje art. 23 ust. 1 ustawy z 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin. Określa on, że posiadacz gruntów rolnych może, za opłatą uiszczaną na rzecz hodowcy, używać materiału ze zbioru jako materiału siewnego odmiany chronionej wyłącznym prawem. Materiał ten musi jednak uzyskać w posiadanym gospodarstwie rolnym i użyć go na terenie tego gospodarstwa.
Jakich gatunków roślin materiał siewny można wykorzystywać?
Prawo do używania materiału ze zbioru jako materiału, o którym mowa w ust. 1, dotyczy materiału siewnego następujących roślin:
- bobiku,
- grochu siewnego,
- jęczmienia,
- kukurydzy,
- lnu zwyczajnego (oleistego),
- lucerny siewnej,
- łubinu wąskolistnego,
- łubinu żółtego,
- owsa,
- pszenicy twardej,
- pszenicy zwyczajnej,
- pszenżyta,
- rzepaku i rzepiku,
- wyki siewnej,
- żyta,
- ziemniaka,
- soi.
Ochrona prawna nie dotyczy odmian mieszańcowych i odmian powstałych ze swobodnego krzyżowania się linii gatunków obcopylnych (odmian syntetycznych).