K
odeks cywilny nie ogranicza określonej w art. 556 odpowiedzialności sprzedawcy za wady rzeczy sprzedanej tylko do rzeczy nowych lub nieużywanych. Wobec tego trzeba przyjąć, że sprzedawca odpowiada z tytułu rękojmi za wady fizyczne zarówno nowych, jak i używanych przedmiotów.
Pogląd taki odpowiada celowi rękojmi, jakim jest ochrona interesów kupującego bez względu na winę sprzedawcy. Potwierdził to Sąd Najwyższy w uchwale z 21 marca 1977 (III CZP 11/77).
Stwierdził on, że określona w art. 556 paragrafie 1 k.c. odpowiedzialność sprzedawcy za wady fizyczne rzeczy sprzedanej odnosi się także do rzeczy używanych. Nie obejmuje ona jednakże odpowiedzialności za takie zmniejszenie wartości lub użyteczności rzeczy, które jest normalnym następstwem jej prawidłowego używania.
Artykuł 568 k.c. wskazuje, że uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne wygasają po upływie roku. Termin ten liczy się od dnia, kiedy wydano rzecz kupującemu. Upływ powyższych terminów nie wyłącza wykonania uprawnień z tytułu rękojmi, jeżeli sprzedawca wadę podstępnie zataił.
Prócz instytucji rękojmi sprzedawca może udzielić gwarancji na daną rzecz, dlatego powinien Pan sprawdzić, czy nadal nie jest ona objęta gwarancją.
Co prawda, jeżeli z gwarancji nie wynika inny termin, trwa ona tylko rok. Najczęściej jednak strony ustalają dłuższy okres. Gwarancja powstaje zawsze na podstawie czynności prawnej, a jej udzielenie jest dobrowolne. Wyrazem jej udzielenia jest przeważnie wręczenie kupującemu stosownego dokumentu gwarancyjnego, zwanego kartą czy książeczką gwarancyjną.
Poza tym według art. 546 k.c. sprzedawca obowiązany jest udzielić kupującemu potrzebnych wyjaśnień o stosunkach prawnych i faktycznych dotyczących sprzedanej rzeczy. Powinien także wydać posiadane przez siebie dokumenty, które jej dotyczą.
