Czym jest umowa dożywocia?
W myśl art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego, w umowie dożywocia właściciel (dożywotnik) zobowiązuje się przenieść na nabywcę własność nieruchomości, a nabywca zobowiązuje się do zapewnienia zbywcy dożywotniego utrzymania. Dożywotnie utrzymanie, wobec braku innych ustaleń stron, obejmuje w szczególności przyjęcie zbywcy jako domownika, dostarczanie mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła, opału, zapewnienia opieki na czas choroby, a po śmierci zorganizowanie i pokrycie kosztów pogrzebu. Umowa o dożywocie może obejmować również ustanowienie na rzecz zbywcy użytkowania, służebności osobistej lub też uprawnienie zbywcy do powtarzających się świadczeń wyrażonych w pieniądzach lub rzeczach oznaczonych gatunkowo.
Czy prawo dożywocia może być ustanowiona na kilka osób?
Prawo dożywocia może zostać ustanowione na rzecz kilku osób. Stosownie do art. 911 k.c., prawo dożywocia ustanowione na rzecz kilku osób ulega w razie śmierci jednej z tych osób odpowiedniemu zmniejszeniu. Przepis ten ma zastosowanie tylko wtedy, jeżeli strony w umowie dożywocia nie postanowiły inaczej. W umowie o dożywocie strony mogą bowiem wskazać sposób postępowania w sytuacji, w której jeden z dożywotników umrze – w szczególności odnosi się to do wysokości świadczeń na rzecz pozostałych dożywotników.
