W skład mieszanek międzyplonowych na gleby najlżejsze powinny znaleźć się w składzie: łubin żółty, seradela i facelia; na gleby średnie: słonecznik, łubin wąskolistny, rzepak, gryka, rzodkiew oleista i rzepa ścierniskowa; na gleby ciężkie – bobik i wyka jaraMarek Kalinowski
Poplony poza produkcją wartościowej paszy dla zwierząt są cennym źródłem świeżej materii organicznej. Dodatkowo rośliny użyte w mieszankach poplonowych mogą wiązać azot i inne składniki mineralne, a przyorane lub mulczowane podczas mineralizacji w sposób ciągły i równomierny „oddają” zmagazynowane składniki pokarmowe roślinie w plonie głównym.
- Jakie międzyplony wysiać na gleby słabe, a jakie na dobre?
- Dlaczego ważne jest uzupełnianie ubytków w warstwie ornej?
- Jakie są sposoby na zmniejszenie strat próchnicy w glebie?
- Jakie są zalety wysiewu międzyplonów?
- W jaki sposób dobierać międzyplony do gleby?
- Czy można uprawiać międzyplony na zielony nawóz?
- Od czego zależy ilość materii organicznej wprowadzanej do gleby?
W wielu artykułach poświęcanych tej problematyce zwracałam uwagę, że zwiększenie zawartości tej substancji w glebie ani zgromadzenie wody nie jest rzeczą łatwą, szczególnie w glebach lżejszych. Przyorywany nawet systematycznie obornik na takich glebach, ulega w pierwszej kolejności procesom mineralizacji, a więc przemianom, które dostarczają roślinom uprawnym składników pokarmowych, a następnie dopiero humifikacji. Dodatkowo, na rozkład obornika w glebie ma wpływ odczyn gleby, jej wilgotność i mikroorganizmy.
Dlaczego ważne jest uzupełnianie ubytków w warstwie ornej?
W naszej strefie klimatycznej występujące często niedobry wody mogą hamować proces humifikacji, czyli przemianę świeżo wprowadzonej materii organicznej w trwał...
