Dzięki pszczołom plon może być o 80% wyższy! Jak o nie zadbać?

Wszystkim nam powinno zależeć, by owadów było jak najwięcej, bo od nich zależy nasz byt. Nie od dziś wiadomo, że to dzięki nim mamy owoce, warzywa, zboża i inne rośliny, nie tylko uprawne. Na około 150 gatunków roślin ogrodowych 10% gatunków drzew owocowych i krzewów, około 60 roślin leczniczych, to rośliny owadopylne.

Pełne zapylenie przez pszczoły powoduje wzrost plonu np. roślin jagodowych o ok. 60%, koniczyny czerwonej nawet 80%, lucerny o 65%, słonecznika i rzepaku do 35%, dyniowatych do 25%. Na tej podstawie widać, że dobre zapylenie przez owady plus prawidłowo wykonane zabiegi agrotechniczne i ochronne powodują wzrost ogólny plonu o ok. 50%.

Dla przykładu można podać wiśnie, które ze względu na wczesne kwitnienie, może wiele kwiatów (nawet 50%) ulec uszkodzeniu przez przymrozek. W tym przypadku dobre zapylenie przez owady w dużej mierze zrekompensuje straty spowodowane przymrozkami.

Pszczoły, pszczolinki, murarki i inne zapylacze odwiedzają tysiące kwiatów w poszukiwaniu nektaru i pyłku. Pszczoła miodna jest w stanie odwiedzić do 800 kwiatów w ciągu jednego dnia pokonując kilkukilometrową czasem podróż. Oprócz poczciwej pszczoły spotkamy odwiedzające kwiaty również drapieżne bzygowate, które są drapieżnikami w stadium larwalnym odżywiającymi się np. mszycami. Owady dorosłe bzygowatych w czasie kwitnienia pobierają pokarm z kwiatów niezbędny do wytworzenia odpowiedniej liczby jaj. W tym samym celu nasze drzewa odwiedzają pasożytnicze błonkówki, które nim złożą jajeczka w ciele larw, gąsienic czy poczwarek innych owadów najpierw muszą pobrać pyłek i nektar. No cóż, można tak stać godzinami i obserwować jak natura skonstruowała owadzi świat, a i tak nie jesteśmy w stanie wszystkiego zrozumieć, dostrzec i poznać zalety tej dziwnej układanki.

Wspomóżmy naturę dbając o pożytek i jak najwięcej uprawiając roślin wabiących owady zapylające, wśród których są trzmiele i dzikie pszczołowate. W naturze owady te zasiedlają skraje pól uprawnych oraz plantacji. Przy braku pożytku ulegają zanikowi trzmiele i kolonie pszczół samotnic. Może zatem warto tworzyć wyspy pokarmowe dla owadów pszczołowatych, co pozytywnie wpłynie na uratowanie wielu zapylaczy i przełoży się na wzrost i jakość owoców i nasion.

Bardzo ważne dla życia owadów są rośliny kwitnące wczesną wiosną, jak wierzba (zwłaszcza męskie egzemplarze dostarczające pyłku), wszystkie gatunki klonów, leszczyna czy dereń jadalny. Obsadzenie wolnych przestrzeni tymi gatunkami, pozwoli na utrzymanie owadów zapylających. Z tych gatunków możemy nasadzić żywopłot chroniący inne rośliny przed zimnymi wiatrami. Wymienione gatunki są bardzo wartościowe dla owadów wcześnie rozpoczynających loty, jak np. trzmieli no i oczywiście dla pszczół.