Cechą istotną już w żywieniu przeżuwaczy jest że te typy mają inne połączenia skrobi z białkiem we frakcji bielm. W szklistym bielmie flintów skrobia jest związana ściślej, w mączystym dentów słabiej. Słabiej związana skrobia rozkłada się w żwaczu w większym stopniu. Skrobia z ziarna typu flint w większych nawet o 30% ilościach niż dent trawiona jest właśnie w jelicie cienkim, co w żywieniu przeżuwaczy jest pożądane. Flinty są przypisywane europejskiej genetyce i hodowli roślin, denty – hodowli i genetyce kukurydzy amerykańskiej. Czym się różni kukurydza z ziarnem flint od tej z ziarnem dent? Prześledźmy to w formie swoistego pojedynku typów ziarna:
FLINT:
- genetyka europejska
- możliwy siew w glebę chłodniejszą o temp 5–6˚C
- radzą sobie na glebach wolno nagrzewających, zimnych i gliniastych
- bardzo dobra tolerancja na chłody
- większa liczba rzędów ziarna w kolbie
- więcej ziaren w rzędzie
- bielmo szkliste ziarna
- ziarniaki zbliżone do okrągłych
- ziarniaki wcześniej zaczynają oddawać wodę,
- ale robią wolniej i stałym tempem
DENT:
- genetyka amerykańska
- siew tylko w dobrze ogrzaną glebę ok. 8–12˚C
- uprawa możliwa na glebach szybciej nagrzewających się, ciepłych, a zatem raczej lekkich
- słaba tolerancja na chłody
- mniejsza liczba rzędów ziarna w kolbie
- mniej ziaren w rzędzie
- bielmo mączyste ziarna
- ziarniaki płaskie zębokształtne
- ziarniaki na początku bardzo wolno tracą wodę, lecz później przebiega to gwałtownie
