Odmiany pochodzące od dzikiej gruszy piaskowej mają tę zaletę, że wcześnie wchodzą w okres owocowania, plonują obficie i rokrocznie. Odmiany pochodzące od gruszy ussyryjskiej niestety charakteryzują się późnym wchodzeniem w okres owocowania a ich owoce są zróżnicowane pod względem wielkości i kształtu.
Chojuro
jest odmianą rodzącą owoce o wadze do 150 gramów z dość mocną skórką i licznymi jasnobrązowymi przetchlinkami. Całą skórkę pokrywa gładkie, złotobrązowe ordzewienie z zielonkawym odcieniem. Owoce charakteryzują się smacznym, kwaskowo słodkim miąższem. Dojrzałość osiągają w pierwszej dekadzie września. Nadają się do kilkutygodniowego przechowywania. Drzewa tej odmiany rosną umiarkowanie tworząc płaczące korony. Dają dorodne owoce i nie wymagają przy tym przerzedzania zawiązków. Dodatkowo, zieloność liści i złotobrązowe owoce stanowią dekoracyjny akcent.
Er-shi-shinge
charakteryzuje się ładnymi i smacznymi owocami o słodko kwaśnym, soczystym, lekko ziarnistym miąższu, o gładkiej, początkowo zielonożółtej, później żółtej skórce. Przy prowadzeniu bez przerzedzania zawiązków owoce osiągają do 120 gramów, gdy po przerzedzeniu ich waga może dojść do 160 gramów. Owoce dojrzewają w trzeciej dekadzie sierpnia lub w pierwszej dekadzie września. Drzewa rosną stosunkowo słabo tworząc luźne, stożkowate korony o wzniesionych konarach. Bardzo wcześnie wchodzą w okres owocowania, do tego plonują obficie i stosunkowo regularnie co stanowi ich atut.
Hayatama
to odmiana charakteryzująca się lekko spłaszczonymi, kulistymi owocami o wadze dochodzącej do 170 gramów. Zielonkawożółta pokryta jest złotobrązowym ordzewieniem. Miąższ owoców tej odmiany jest słodki, smaczny, soczysty i wyraźnie ziarnisty. Gruszki dojrzewają w pierwszej lub drugiej dekadzie sierpnia. Drzewa rosną słabo tworząc wąsko stożkową koronę o pędach przewieszających się pod ciężarem owoców. Zdarza się, że podczas obfitego owocowania może dochodzić do wyłamywania się pędów, dlatego polecane jest przerzedzanie zawiązków lub szczepienie w koronach silnie rosnących drzew.
Hosui
tworzy owoce o masie do 150 gramów. Są w całości ordzewione. Na tle złocistego ordzewienia dobrze widoczne są piaskowe przetchlinki. Kremowy, średnio ziarnisty miąższ owoców jest bardzo soczysty, słodki i smaczny. Owoce dojrzewają pierwszej i drugiej dekadzie września i przez kilka tygodni można je przechowywać. Drzewa tej odmiany w początkowym okresie rosną dość silnie, by w kolejnych latach przyhamować. Tworzą koronę stożkowatą z przewieszającymi się pędami pod ciężarem owoców, które osiągają właściwe rozmiary nawet bez przerzedzania zawiązków.
Kosui
rodzi niezbyt duże owoce. Osiągają wagę ok. 120 gramów. Na jasnożółtej skórce widać jasnobrązowe, duże, ale gładkie ordzewienie. Kremowobiały, drobnoziarnisty, soczysty miąższ owoców jest bardzo smaczny. Dojrzałość zbiorczą osiągają w drugiej i trzeciej dekadzie sierpnia. Niestety, przy dłuższym przechowywaniu tracą na smaku. Drzewa tej odmiany rosną stosunkowo silnie tworząc wzniesioną koronę o przewieszających się pędach pod ciężarem owoców. Po przerzedzeniu zawiązków korona nabierze właściwego kształtu. Niestety, ta odmiana jest wrażliwa na parcha i trzeba o nią szczególnie dbać a warto, bo rodzi wyjątkowo smaczne owoce.
Nitaka
rodzi owoce, których waga sięga 220 gramów. Charakteryzują się stosunkowo gładką skórką z jasnobrązowym lub zielonkawym ordzewieniem z licznymi przetchlinkami. Owoce tej odmiany dojrzewają w drugiej dekadzie września. Mają kremowy, średnio ziarnisty, soczysty i smaczny miąższ, który nie traci a wręcz zyskuje, gdy zbiór owoców nieco opóźnimy, np. o dwa tyg. Młode drzewa rosną średnio silnie, z czasem wzrost ulega spowolnieniu. Drzewa tworzą koronę o wzniesionych pędach, które często pod ciężarem owoców mają tendencje do wyłamywania. Ich atutem oprócz smacznych i ładnych owoców jest duża odporność na mróz. Odmiana nie jest porażana przez parcha.
Małgorzata Wyrzykowska
