Niedobór składników pokarmowych w okresie największego, krytycznego zapotrzebowania roślin może wystąpić nawet na glebach zasobnych. To zdarza się na przykład w okresie chłodów i w czasie okresowej suszy. W takich warunkach niektóre pierwiastki są silnie blokowane. Pierwiastki mogą być blokowane z powodu antagonizmów i przy nieuregulowanym odczynie pH gleby.
Główną zaletą dokarmiania przez liście jest szybkość działania składników i wysoki stopień ich wykorzystania. Warto podkreślić, że w niektórych fazach rozwojowych ziemniaka składniki pokarmowe pobierane są tak intensywnie, że klasyczne nawozy doglebowe nie zaspokajają wszystkich potrzeb pokarmowych roślin. Oczywiście tylko część makroelementów (azot, magnez i siarka) można dostarczyć ziemniakom dolistnie. Tą drogą pokryjemy natomiast 100% ich zapotrzebowania na mikroelementy, z których najważniejszy jest mangan i żelazo. Ziemniaki można dokarmiać dolistnie w okresie od wytworzenia pędów bocznych do formowania jagód.
Azot, magnez i siarka w fazie zawiązywania bulw są potrzebne w dużych ilościach
Do dolistnego stosowania azotu nadaje się roztwór mocznika. Z większości doświadczeń wykonanych w kraju wynika, że maksymalnym i bezpiecznym dla ziemniaków jest 5–6% roztwór mocznika. Przy każdorazowym zużyciu 300 litrów cieczy roboczej na 1 ha dostarczymy 15–18 kg mocznika (8,28 kg N/ha). Zabiegi dolistnego dokarmiania ziemniaków mocznikiem można wykonywać nawet 5–6 razy w odstępach około 2-tygodniowych.
Te same zasady ...
