Różnorodność gatunkowa roślin pozwala wybrać najbardziej odpowiedni poplon praktycznie na każdą glebę i na każdy termin siewu. Za najcenniejsze rośliny poplonowe uważa się bobowate i mieszanki poplonowe z bobowatymi, ale są one również najbardziej zawodne w uprawie.
Mieszanki z bobowatych
Bobowate mimo zróżnicowanych wymagań glebowych potrzebują sporych ilości wody. Największe wymagania glebowe ma bobik. Groch siewny pastewny powinno się uprawiać na glebach średnio żyznych, niezbyt zwięzłych, o odczynie obojętnym. Wykę ozimą można siać na glebach lekkich i średnio ciężkich, o przepuszczalnym podłożu, pod warunkiem, że nie są to gleby kwaśne. Wyka jara potrzebuje natomiast gleb mocnych, zwięzłych. Bolączką cennych łubinów (żółtego i wąskolistnego) jest podatność na antraknozę. W rejonach, w których glebom wody nie brakuje, warto wybierać na poplon strączkowe, a najlepiej ich mieszanki. Przy komponowaniu mieszanek należy pamiętać o dość silnej reakcji bobiku i grochu na skrócony okres wegetacji i znaczne zmniejszenia ich plonu zielonki przy pojawieniu się wczesnych przymrozków.
Wielogatunkowa mieszanka poplonowa ze słonecznikiem, owsem, gorczycą białą, rzodkwią oleistą i koniczyną aleksandryjską
Skład mieszanek bobowatych, musi uwzględniać możliwy termin siewu, zasoby wody i kategorię agronomiczną gleby. Na rynku oferowane są gotowe mieszanki, a na rynku mogą być kłopoty z dostępnością materiału siewnego poszczególnych gatunków. Jeżeli możemy skomponować mieszankę samodzielnie, to na gleby lekkie dobra będzie o składzie: wyka ozima 40 kg/ha + facelia 5 kg/ha. Na gleby średnio żyzne może to być: groch siewny pastewny 80 kg/ha + bobik 60 kg/ha + wyka ozima 60 kg/ha lub groch siewny pastewny 130 kg/ha + słonecznik 12 kg/ha, lub groch siewny pastewny 100 kg/ha + wyka ozima 60 kg/ha + słonecznik 5 kg/ha lub groch siewny pastewny 100 kg/ha + wyka jara 40/ha + słonecznik 5 kg/ha. Na gleby żyzne możemy wysiać: groch siewny pastewny 65 kg/ha + wyka jara 50 kg/ha + bobik 90 kg/ha lub bobik 100 kg/ha + groch siewny pastewny 60 kg/ha + wyka jara 40 kg/ha + słonecznik 10 kg/ha.
Przed siewem bobowatych i ich mieszanek wskazane jest wykonanie orki na głębokość do 15 cm, a następnie zastosowanie wału pierścieniowego, brony lub agregatu uprawowego. Siew najlepiej jest wykonać w rozstawie rzędów 15 cm na głębokość do 3 cm dla mieszanek z wyką ozimą i do 6 cm dla mieszanek z udziałem bobiku, grochu i wyki jarej.
Słonecznik na posuchy
Słonecznik można uprawiać na glebach lekkich i średnio żyznych, w rejonach o przeciętnej ilości opadów. Rośliny ulistnione są wytrzymałe na okresy posuszne, ale mało tolerancyjne na niskie temperatury, zwłaszcza pierwsze przymrozki jesienią. Przed siewem, jeśli słonecznik jest uprawiany w siewie czystym, należy wykonać orkę płytką lub podorywkę. Jeśli jest składnikiem mieszanek ze strączkowymi przyjmuje się wymagania strączkowych. Potem można zastosować wał kolczasty lub pierścieniowy i broną, lub zagregatować zabiegi. Ważne, by uprawki wykonać w ciągu jednego dnia.
Słonecznik w poplonie wymaga nawożenia na ha w ilości 60–90 kg N, 30–35 kg P0O5, 40–50 kg K2O. Nawożenie fosforem i potasem wykonujemy przedsiewnie, azotem – najlepiej w saletrzaku, na glebach lekkich stosować w dwóch dawkach (1/2 przed siewem, 1/2 pogłównie w fazie 3–4 par liści).W czystym siewie słonecznik wysiewamy w ilości 30–40 kg nasion/ha, w rozstawie rzędów co 20–25 cm. Gęstszy siew powoduje wytwarzanie delikatniejszych łodyg, o większej smakowitości. Jak przy każdym poplonie w przypadku zaskorupienia gleby wskazane jest bronowanie.
Seradela to bardzo cenna roślina poplonowa na słabsze stanowiska po zbiorze żyta
Seradela na gleby lekkie
Seradela jest doskonałą rośliną do uprawy na glebach lekkich (np. po życie). O plonie zielonej masy decydują warunki wilgotnościowe na przełomie sierpnia i września, ale seradelę można zbierać bardzo późno – wytrzymuje przymrozki nawet do minus 7 st. C.
Przed wysiewem seradeli należy zastosować nawożenie (30– 40 kg P2O5 i 50–60 kg K2O/ha), wykonać podorywkę, wałowanie (wał pierścieniowy) i bronowanie. W czystym siewie zużywamy 60 kg nasion/ha (w rozstawie rzędów 12– 15 cm, na głębokość 1–2 cm) w mieszankach z facelią lub z gorczycą białą w ilościach wysiewamy 40 kg seradeli + 5 kg facelii lub 35 kg seradeli +12 kg gorczycy białej. Zasiew najlepiej jest przywałować i przebronować lekką broną. Już w 45–50 dni po wschodach zielonkę można kosić lub wypasać. W sprzyjających warunkach seradela w czystym siewie daje nawet 7 t zielonki z ha.
Trawy do krótkotrwałej uprawy
Doskonałe na poplony, z których uzyskamy bardzo dobrą pasze dla bydła są życice (wielokwiatowa, mieszańcowa i westerwoldzka) Wymagają gleb średnio żyznych, ale trzeba zdać sobie sprawę z tego, że to woda determinuje ich plonowanie. Życice dadzą dobry plon w rejonach o dość dużej ilości opadów po wysiewie (w końcu lipca) oraz po zbiorze ich pierwszego odrostu. Na poplon można wysiać jedną z życic, ale najlepiej jest komponować ich mieszanki. Na rynku dostępne są też gotowe mieszanki traw specjalnie do uprawy w poplonach, w których cennym dodatkiem jest koniczyna perska.
W przypadku życic poplonowych nie można przesadzić z przedsiewną uprawą gleby. Orka lub podorywka powinna być wykonana płytko (ok. 10 cm), a po niej wskazane jest zastosowanie wału pierścieniowego i brony średniej. Przy siewie życic stosujemy nawożenie na 1 ha w ilości 70 kg N przedsiewnie i 30 kg N po zbiorze pierwszego odrostu oraz 40 kg P2O5 i 70 kg K2O/ha przedsiewnie na ścierń przed orką lub podorywką. Trawy wysiewamy w rzędy co 10–5 cm, na głębokość ok. 1 cm.
W rejonach, w których normą są posuchy sprawdzi się słonecznik w czystym siewie i jako komponent mieszanek wielogatunkowych
W przypadku życic poplonowych nie można przesadzić z przedsiewną uprawą gleby. Orka lub podorywka powinna być wykonana płytko (ok. 10 cm), a po niej wskazane jest zastosowanie wału pierścieniowego i brony średniej. Przy siewie życic stosujemy nawożenie na 1 ha w ilości 70 kg N przedsiewnie i 30 kg N po zbiorze pierwszego odrostu oraz 40 kg P2O5 i 70 kg K2O/ha przedsiewnie na ścierń przed orką lub podorywką. Trawy wysiewamy w rzędy co 10–5 cm, na głębokość ok. 1 cm.
Życice (wielokwiatowa i mieszańcowa) odmian diploidalnych wysiewamy w ilości 25 kg/ha, odmiany tetraploidalnych – 40 kg/ha. W przypadku życicy westerwoldzkiej odmian diploidalnych – 30 kg/ha, odmian tetraploidalnych – 45 kg/ha.
Jeżeli zależy nam na najlepszej paszy dla bydła mlecznego, warto zainteresować się krótkotrwałą uprawą życic i ich mieszanek
Po siewie zaleca się zwałowanie pola wałem gładkim w celu przyspieszenia wschodów roślin. Zbiór pierwszego pokosu możemy często wykonać już po 60 dniach od siewu. Przy długiej, ciepłej i przekropnej jesieni można odrost po pierwszym pokosie wykorzystać jako pastwisko. Przy dobrym układzie pogody można liczyć na plon zielonki życic w pierwszym pokosie na poziomie 10–12 t z ha i w zależności od przebiegu pogody jesienią na 2–5 t z ha z wypasu drugiego odrostu.
Marek Kalinowski