Plusów mieszanek zbożowo-strączkowych jest wiele, ale jest też kilka problemów. W mieszankach zbożowo-bobowatych ze strony zbóż mogą być wszystkie zboża jare, ze strony strączkowych: groch pastewny, groch jadalny, łubin biały i wąskolistny, soja i bobik. Głównie to stanowisko i jego zasobność w wodę wyznacza, które rośliny zbożowe i strączkowe powinniśmy na nim uprawiać.
Łubin żółty dobry z owsem lub pszenżytem
Najlepszym partnerem z bobowatych dla jęczmienia jest groch ogólnoużytkowy, bo te gatunki mają wczesne i zbliżone terminy dojrzewania. Później dojrzewające odmiany grochu pastewnego można natomiast uprawiać w mieszankach z pszenżytem, a na słabszych glebach z owsem. Stawiając na owies do mieszanek z grochem i innymi bobowatymi należy wybierać odmiany niskie i najwcześniej dojrzewające.
Na glebach lżejszych najlepszym komponentem zbożowym będzie wspomniany owies lub pszenżyto, a najlepszym komponentem z bobowatych będzie łubin żółty. Co prawda łubin żółty w takiej mieszance da plon nasion dwa, a nawet trzy razy mniejszy niż groch na dobrej glebie, ale mówimy tutaj o najsłabszych piaszczystych stanowiskach. Łubin żółty będzie na piachach najlepszy a ponadto jego nasiona zawierają najwięcej białka (ponad 40%) ze wszystkich bobowatych.
Z łubinów największy potencjał plonowania ma łubin biały, lecz w mieszankach wypada najsłabiej ze względu na późne dojrzewanie. Podobny mankament, ale i duże wymagania wodne i glebowe ma najwyżej plonujący w Polsce gatunek bobowaty – bobik. Jego uprawa (najlepiej form samokończących) w mieszankach z pszenżytem bądź późnymi odmianami pszenicy sprawdza się, ale szczerze mówiąc lepiej siać bobik w czystym siewie.
- Jęczmień z grochem jako kompozycja sprawdzi się zarówno na kompleksie żytnim, jak i pszennym, ale z jedną uwagą – na słabsze stanowiska wybieramy odmiany pastewne grochu, na lepsze odmiany ogólnoużytkowe
Mniej bobowatych w plonie
W uprawie mieszanek zbożowo-bobowatych głównym plonem zawsze jest ziarno zbóż. Dlatego udział zbóż w materiale siewnym mieszanki nie może być mniejszy niż 50% gęstości w czystym siewie. O powodzeniu lub niepowodzeniu uprawy mieszanek zbożowo-strączkowych decyduje umiejętne sporządzenie mieszanki siewnej. W odróżnieniu do mieszanek zbożowych, decydujące znaczenie w tym połączeniu mają cechy odmianowe gatunków strączkowych. Przykładowe konstrukcje mieszanek zbożowo-strączkowych na różne kompleksy glebowe podajemy w tabeli.
Mieszanki zbożowo-bobowate mają wiele zalet, ale też jest kilka mankamentów związanych z ich siewem. Właściwie tylko przy mieszankach zbóż z łubinami i soją siew na głębokość ok. 3 cm można zrealizować jednym przejazdem. Te bobowate kiełkują epigeicznie. Dla grochu należy zapewnić głębokość siewu 5 cm, bobiku 8 cm i wtedy musimy przeprowadzić siew dwukrotny: oddzielnie komponentu zbożowego, oddzielnie bobowatego.
- Pszenżyto z łubinem? Dlaczego nie. Możliwych kompozycji zbóż z bobowatymi jest dużo. W doborze komponentów do uprawy ważny jest kompleks glebowy, ale także pH stanowiska, zasolenie, przedplon i to, dla jakiej grupy zwierząt przeznaczymy paszową mieszankę
Marek Kalinowski