Trzeba zaznaczyć, że sytuacja jest zróżnicowana w zależności od regionu. Największych spadków, na poziomie 130 000 ha, można spodziewać się w Unii Europejskiej. Tendencje spadkowe są szczególnie widoczne w Europie Zachodniej, gdzie spodziewany jest spadek powierzchni o 1,5%, dotyczy on głównie kukurydzy ziarnowej (-2,5/-3 %). Ocenia się że powierzchnia spadnie u największych europejskich producentów we Francji i we Włoszech (o -3 do -4%). Powierzchnia kukurydzy kiszonkowej utrzyma się na poziomie podobnym, jak z roku 2014. W Niemczech, które są największym europejskim producentem o -1%. Stanie się tak w następstwie wysokich zapasów i zmiany niemieckich uregulowań, ograniczających wykorzystanie kukurydzy jako substratu w produkcji biogazu. Spadek powierzchni kukurydzy w Europie Zachodniej zostanie zrekompensowany poprzez wzrost powierzchni uprawy w Europie Centralnej( szczególnie w Rumunii, Bułgarii, Chorwacji i na Węgrzech) w związku z trudnościami w zasiewach upraw ozimych. Na wschodzie kontynentu spodziewana jest stabilizacja powierzchni uprawy kukurydzy, ale sytuacja jest zróżnicowana w zależnosci od kraju. Ukraina zanotuje spadek, Rosja i Serbia wzrost. Na Białorusi powierzchnia pozostanie bez zmian.
Pierre Guillaumin, Ekonomia i Kontakty międzynarodowe – FNPSMS (Fédération Nationale de la Production de Semences de Maïs et de Sorgho)
