Nawozy fosforowe pod rośliny okopowe
Pod rośliny okopowe najlepiej aplikować nawozy fosforowe już w okresie jesiennym razem z orką przedzimową. Tylko wtedy rośliny będą mogły pobrać fosfor w fazie ich największego zapotrzebowania na ten składnik pokarmowy, czyli w czasie rozwoju systemu korzeniowego.
W uprawie roślin okopowych, z których duże znaczenie w Polsce odgrywa ziemniak i burak cukrowy, dobre rezultaty nawozowe daje zastosowanie jako źródła fosforu superfosfatu pojedynczego lub potrójnego.
Kiedy w uprawie buraka cukrowego występuje zapotrzebowanie na fosfor?
W przypadku buraka cukrowego zapotrzebowanie na fosfor mamy w okresie rozwoju korzenia spichrzowego. Występujące w tym czasie susze w znacznym stopniu utrudniają pobieranie fosforu z płytszych warstw gleby. Stąd też jego zastosowanie w okresie jesiennym umożliwia przemieszczenie się tego pierwiastka w głębsze warstwy gleby, z których może być pobrany przez rośliny.
Fosfor odgrywa bowiem ważną rolę w początkowych fazach rozwoju korzeni. Jedynie w przypadku uprawy buraka cukrowego na glebach kwaśnych lepsze efekty uzyskuje się stosując nawożenie fosforowe w okresie wiosennym.
Wykorzystanie fosforu z nawozów przez buraka cukrowego wynosi około 20%. Z kolei pobieranie tego makroskładnika z plonem 40 t korzeni z ha i odpowiadającą mu masą liści wynosi około 60 – 80 kg. W związku z tym, w zależności od zasobności gleby, wysokość dawki fosforu w jego uprawie mieści się w przedziale od 20 do 100 kg P2O5/ha.
Kiedy obficie nawozić burak cukrowy fosforem?
W uprawie buraka na glebach bardzo ubogich w fosfor wskazane jest wniesienie wyższych dawek tego pierwiastka, co ma na celu poprawę zasobności gleby. Analogiczna sytuacja ma miejsce na glebach wapiennych. Na tych stanowiskach zaleca się aplikację wyższych dawek fosforu, bowiem dochodzi do ograniczenia jego pobierania przez rośliny w efekcie jego uwstecznienia W przypadku, gdy pod uprawę buraka cukrowego stosowane są nawozy zielone fosfor należy aplikować przed siewem roślin na zielony nawóz. Jedynie w przypadku gleb bardzo ubogich w fosfor, na których występuje realne zagrożenie, że młode rośliny nie będą mogły pobrać go z wierzchnich warstw gleby, wskazane jest przedsiewne stosowanie tego składnika nawozowego w dawce od 30 do 40 kg P2O5/ha.
Przeczytaj również:
dr hab. Marzena S. Brodowska, prof. uczelni