Odchwaszczanie burkaów cukrowych: jak działają substancje czynne w środkach ochrony roślin?

Zanim przedstawimy podstawowe informacje o substancjach i wrażliwości na nie chwastów, przypomnę, że niektóre mogą wywoływać fitotoksyczność na roślinach buraka.

To się zdarza przy wykonywaniu zabiegów w warunkach chłodu, głównie w okresie na krótko przed i po majowych przymrozkach. Poniżej przypominamy charakterystykę (za informacjami z „Metodyki integrowanej ochrony buraka cukrowego i pastewnego") głównych substancji czynnych w herbicydach do odchwaszczania buraków cukrowych (bez glifosatu i substancji z grupy graminicydów):

Chlopyralid (działanie przez liście) – skuteczna substancja, a mało w burakach wykorzystywana. Jest najskuteczniejsza do zwalczania rumianów i rumianków. Zwalcza też ostrożnia polnego i to w zaawansowanych fazach wzrostu. Skutecznie zwalcza również takie gatunki jak: ambrozja bylicolistna, blekot pospolity, chaber bławatek, dymnica pospolita, maruna bezwonna, mlecz polny i zwyczajny, podbiał pospolity, psianka czarna, rdesty, żółtlica drobnokwiatowa.

Chlorydazon (działanie przez glebę i liście) – ta substancja przenika do roślin głównie przez korzenie i powoduje uszkodzenia chloroplastów prowadząc do zahamowania fotosyntezy. Chwasty żółkną i zasychają. Substancja może być zastosowana doglebowo, jak i po wschodach buraków. W glebie substancja pozostaje aktywna 6 do 8 tygodni i zwalcza takie chwasty jak: jasnoty, komosę, psiankę czarną, rdest plamisty i powojowy, tasznik pospolity i tobołki polne.

Etofumesat (działanie przez glebę) – substancja pobierana jest przez korzenie i łodyżki kiełkujących roślin i przemieszcza się tylko w jednym kierunku – od korzeni do liści. Powoduje zahamowanie wzrostu i ograniczenie tworzenia się włosków na liściach. Może być stosowana doglebowo i nalistnie rozkładając się po 5 do 14 tygodni. Zwalcza takie chwasty jak: przytulia czepna, szarłat szorstki oraz ogranicza rozwój komosy i chwastnicy jednostronnej.

Lenacyl (działanie przez glebę) – substancja działa głównie przez glebę, jest pobierana przez korzenie i przemieszczana do liści. Może wnikać przez liści tylko częściowo, a w glebie może zalegać od 3 miesięcy do pół roku. Zwalczane chwasty to: komosa, rdest kolankowy i powojowy, szczaw, tasznik pospolity i wiechlina roczna. Substancja ogranicza też chwastnicę jednostronną.

Metamitron (działanie przez glebę i liście) – do roślin przenika przez liście i korzenie i można ją stosować doglebowo lub nalistnie. W glebie jest aktywna przez 2–14 miesięcy. Zwalczane chwasty to: chaber bławatek, jasnoty, komosa, psianka czarna, rdest plamisty, szarłat szorstki i samosiewy rzepaku.

Triflusulfuron metylu (działanie przez liście) – przenika do roślin przez liście hamując podział komórek w stożkach wzrostu. Chwasty po kilku dniach żółkną i zasychają. Zwalczane chwasty to: blekot pospolity, dymnica pospolita, poziewnik szorstki, psianka czarna, rdest kolankowy i plamisty, chwasty rumianowate, samosiewy rzepaku i szarłat szorstki.

Fenmedifam (działanie przez liście) – substancja wnika do tkanek przez liście i hamuje fotosyntezę. Substancja do stosowania nalistnego (w glebie słabo aktywna). Najskuteczniej działa na chwasty od fazy liścieni do 4 liści. Zwalczane chwasty to: gorczyca polna, gwiazdnica pospolita, jasnoty, poziewnik szorstki, rzodkiew świrzepa, sporek polny, tasznik pospolity i tobołki polne.

Desmedifam (działanie przez liście) – z chemicznego punktu widzenia jest zbliżony do fenmedifamu, ale posiada nieco szersze spektrum zwalczania chwastów i jest specjalistą w zwalczaniu komosy białej i szarłatu szorstkiego. Ta substancja występuje tylko jako jeden z komponentów gotowych herbicydów.