Kiedy należało wykonać pierwsze dokarmianie rzepaku wiosną?
Pierwsze dokarmianie rzepaku wiosną należało wykonać po ruszeniu wegetacji, ale warto mikroelementami podtrzymywać potencjał plonowania aż do formowania łuszczyn, a przynajmniej wykonać taki zabieg w fazie pąkowania. Niezbędny standard mikroelementowy, to dostarczenie rzepakowi boru i manganu.
W jakich terminach dokarmiać rzepak?
Wiosenne dokarmianie rzepaku wg większości programów zalecane jest w dwóch terminach – pierwsza aplikacja w fazie rozety, druga w fazie zielonego pąka. Taki powinien być program minimum, ale jak zalecają fachowcy, lepiej zaplanowaną na wiosnę ilość mikroelementów aplikować nie w dwóch, ale w jak największej ilości wjazdów w pole.
Tak jak w zbożach również w rzepaku jest kilka okresów krytycznego zapotrzebowania roślin. Wiosną to:
- ruszenie wegetacji do końca fazy rozety (poza fosforem i azotem ważny dla regeneracji i rozwoju powierzchni asymilacyjnej jest magnez z siarką, bor, mangan, molibden i biostymulatory),
- faza pąkowania poza wymienionymi wcześniej ważne dla rozwoju pędów bocznych, pąków kwiatowych i dla rozwoju łuszczyn są także żelazo i miedź),
- faza kwitnienia (zawiązywanie łuszczyn i nasion oraz ich wzrost i MTN wspomagane są przez azotem, fosfor, bor, żelazo i biostymulatory),
- formowanie łuszczyn (w tej fazie w ograniczaniu redukcji łuszczyn i nasion w łuszczynach szczególną rolę ma azot i fosfor).
To są okresy krytyczne i stosowanie dokarmiania wymienionymi składnikami ma sens na początku tych okresów.
Czy rzepak dokarmia się po kwitnieniu?
Generalnie rzepaku po kwitnieniu nie dokarmia się, a jedynym wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, kiedy rośliny mają słaby aparat asymilacyjny i rebomilizacja azotu z liści do łuszczyn będzie upośledzona. Wtedy zastosowanie azotu ograniczy redukcję łuszczyn i nasion oraz spowoduje lepsze ich wypełnienie. Ilość wiosennych zabiegów dokarmiania zależy od przebiegu pogody oraz obserwowanego stanu dożywienia. Nie należy dokarmiać roślin na siłę.
W rzepaku z uwagi na duże znaczenie boru, a jednocześnie jego niekorzystny wpływ na pH cieczy roboczej, lepiej jest stosować go częściej w mniejszych dawkach. Całość mikroelementów, w tym wspomnianego niezwykle ważnego dla rzepaku boru możemy dostarczyć przez liście.
Drugim niezwykle ważnym mikroelementem jest mangan, szczególnie, kiedy jest uprawiany na glebach najlepszych z pH powyżej 6,2 blokującym dostępność tego mikroelementu. Mikroelementami o mniejszym znaczeniu, ale ważnymi przy wysokim plonowaniu rzepaku są: molibden, miedź, cynk i żelazo.
Marek Kalinowski
