Jakie objawy daje rak drzew owocowych?
Rak ten daje różne objawy w zależności od lokalizacji infekcji, czy to gałęzi, pnia oraz od przebiegu regeneracji ran. I na tej podstawie można określić czy jest to forma zakażenia otwartego, czy zamkniętego. Najczęściej występuje forma otwarta raka. W tym przypadku po zniszczeniu miękiszu korowego grzyb przenika do drewna, a przede wszystkim przenika do tkani zabliźniającej, którą niszczy odsłaniając drewno. W tkance zabliźniającej grzyb rozwija się niesłychanie szybko, w rezultacie czego wokół rany tworzą się koncentrycznie ułożone fałdy z tkanki zabliźniającej, w skutek czego rana się powiększa i odsłania coraz większe fragmenty drewna. Duże rany pojawiają się głównie w rozwidleniach konarów i gałęzi, mogą powstawać także na pniach powodując zasychanie korony drzewa lub jej wyłamywanie. Na młodych drzewkach rany mogą obejmować gałązki na całym obwodzie, podobnie dzieje się na młodych, rocznych przyrostach.
Jak wyglądają rakowate rany jabłoni?
Na rakowatych ranach latem ukazują się kremowobiałe, płaskie i okrągłe skupienia zarodników konidialnych w kształcie poduszeczek, szczególnie w czasie wilgotnej pogody. Jesienią natomiast, szczególnie w spękaniach kory, daje się zauważyć skupienia drobnych, czerwonobrunatnych owocników stadium workowego grzyba.
Co jest źródłem raka jabłoni?
Źródłem choroby są stare rany rakowe, na których powstają zarodniki grzyba. Masowe zarodnikowanie grzyba w stadium konidialnym podczas całego okresu wegetacji jest znacznie groźniejsze od stadium workowego, którego zarodniki infekują zdrowe tkanki tylko w okresie wiosennym. Jednym z warunków wystąpienia raka są uszkodzenia kory umożliwiające wniknięcie grzyba i infekcję miękiszu korowego a następnie drewna przez kiełkujące zarodniki. Zakażenie przeważnie występuje przez pęknięcie kory w rozwidleniach, po cięciu korony, rany spowodowane żerowaniem szkodników oraz inne skaleczenia np. podczas zabiegów pielęgnacyjnych.
Jak walczyć z rakiem jabłoni?
Walkę z rakiem należy rozpatrywać pod kątem profilaktyki, mając na celu wyeliminowanie choroby z sadu bądź niedopuszczenie do jej rozprzestrzeniania. Należy wykluczyć z uprawy odmiany wrażliwe na zakażenie oraz upowszechnić zabiegi chemiczne po cięciu koron, gradobiciu, po zbiorach owoców i po opadnięciu liści np. Funabenem czy Miedzianem. Oprócz zapobiegawczego oprysku, chorą tkankę należy wyciąć aż do zdrowego drewna a następnie zasmarować ranę maścią ogrodniczą lub farbą emulsyjną z dodatkiem Funabenu.
Przeczytaj również:
Małgorzata Wyrzykowska
