Obok zabiegów pielęgnacyjnych, jak koszenie, wałowanie na stanowiskach organicznych, czy nawet ewentualne odchwaszczanie chemiczne, ważne dla trwałości jest zbilansowane nawożenie.
Koszenie pielęgnacyjne
Jeżeli użytek był renowany metodą podsiewu, pierwsze koszenie pielęgnacyjne należy wykonać, gdy ruń uzyska wysokość od 10 do 15 cm i należy ją kosić do wysokości 6–7 cm. Po wykonaniu podsiewu łąki lub pastwiska, należy pamiętać o zastosowaniu odpowiedniej dawki nawozów mineralnych. Jeżeli ktoś planuje właśnie podsiew przypomnę, że niewskazane jest nawożenie azotowe przed podsiewem, ponieważ roślinność runi pierwotnej zaczyna bujnie rozwijać się kosztem prawidłowego i wyrównanego wzrostu młodych siewek podsianych gatunków. W związku z tym, dawki NPK powinny być odpowiednio zmniejszone.
Koszenie pielęgnacyjne po podsiewie udostępni nowym roślinom dostęp do światła, ograniczy wzrost roślin ze starej darni a przyspieszy rozwój młodych siewek, jak również będzie jedną z tańszych metod walki z chwastami. Jest to szczególnie ważne po podsiewie w okresie wiosennym, kiedy to roślinność wyrastająca ze starej darni stanowi dużą konkurencję dla młodych siewek.
Po podkoszeniu ruń warto zasilić dawką nawozu azotowego, np. saletrą amonową 34% w ilości od 50 do 75 kg/ha oraz nawozem potasowym, np. solą potasową 60% w ilości 50 kg/ha. Na glebach torfowych wskazane jest jednokrotne wałowanie, które ma na celu dociśnięcie korzeni młodych siewek traw. Jeżeli pastwisko podsiewano na wiosnę, wtedy pierwszy krótkotrwały wypas można przeprowadzić dopiero późnym latem.
Po pełnej uprawie
Po renowacji użytku metodą pełnej uprawy potrzebna jest staranna pielęgnacja w pierwszym okresie wzrostu runi, przynajmniej do czasu jego dobrego zadarnienia. Najważniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym też jest koszenie odchwaszczające. Zasiewy bez rośliny ochronnej pierwszy raz kosi się, gdy większość gatunków traw osiągnie fazę krzewienia, tj. 4–6 tygodni po siewie. Drugi raz po upływie następnych 4–5 tygodni.
Następne odrosty są już zazwyczaj wolne od chwastów, wobec czego nadają się do zagospodarowania na paszę. Pierwsze dwa pokosy należy usunąć z łąki, gdyż młode rośliny traw i motylkowatych są wrażliwe na brak światła i dostęp powietrza. Jeśli pozostawi się skoszoną masę roślinną, szybko rozwijają się choroby wywoływane przez grzyby i giną głównie gatunki szlachetne traw. Ostatnie koszenie przed zimą powinno być wykonane w takim czasie, by rośliny odrosły do wysokości 8–10 cm.
Jeżeli mieszankę traw i motylkowych wsiewano w roślinę ochronną, po skoszeniu zboża zaleca się zastosowanie 150 kg/ha saletry amonowej. Pierwsze koszenie takiego użytku należy wykonać po ok. 3–4 tygodniach od zbioru rośliny ochronnej.
Marek KALINOWSKI