Zaznacza, że przechowuje obornik na pryzmach bezpośrednio na gruncie, spełniając warunek przechowywania go nie dłużej niż przez 6 miesięcy dla każdej z pryzm.
Gdzie powinny być zlokalizowane pryzmy?
Faktycznie, Program azotanowy wskazuje, że możliwe jest czasowe, jednak nie dłużej niż przez 6 miesięcy od dnia utworzenia każdej z pryzm, przechowywanie obornika bezpośrednio na gruntach rolnych. Nie wskazuje, w jakiej porze roku jest to możliwe. Takie pryzmy powinny być zlokalizowane poza zagłębieniami terenu, na możliwie płaskim terenie, w miejscu niepiaszczystym i niepodmokłym, w odległości większej niż 25 m, m.in. od linii brzegu wód powierzchniowych, ujęć wód. Ponadto lokalizację pryzmy oraz datę złożenia obornika w danym roku na danej działce zaznacza się na mapie lub szkicu działki, które przechowuje się przez okres 3 lat od dnia zakończenia przechowywania obornika.
Odpowiedzialne za realizację Programu azotanowego Ministerstwo Infrastruktury tłumaczy jednak, że możliwość czasowego przechowywania obornika bezpośrednio na gruncie została przewidziana dla usprawnienia pracy gospodarstwa przy nawożeniu. Nie powinna być więc wykorzystywana w zwykłym trybie przechowywania tego nawozu.
Ponadto Program azotanowy nie przewiduje odstępstw od obowiązku przygotowania miejsc do przechowywania nawozów naturalnych, wytwarzanych w gospodarstwie rolnym lub przyjętych od innego gospodarstwa. Według Ministerstwa Infrastruktury powierzchnia pryzm nie może być doliczana do powierzchni płyty obornikowej jako stały element systemu przechowywania nawozów naturalnych w gospodarstwie.
Czasowo na gruntach rolnych może być też przechowywana frakcja stała gnojowicy (po separacji), przy czym zawartości stałej frakcji w momencie złożenia na gruncie nie powinna być mniejsza niż 75%.
