Miesiące letnie sprzyjają występowaniu chorób i szkodników róż. Trzeba sprawdzać wygląd liści, na których najlepiej widoczne są zmiany spowodowane patogenami. Do chorób tego okresu należą czarna plamistość róży, szara pleśń i mączniak prawdziwy róży. Ze szkodników groźne są nimułka różana i skoczek różany.
Porażone róże wytnij i zniszcz!
Najlepszym przykładem choroby, która do rozwoju nie potrzebuje wilgoci, jest mączniak prawdziwy. Występuje zarówno podczas wilgotnej, jak i suchej pogody. W profilaktyce zaleca się uprawę odmian odpornych na tę chorobę grzybową. Powinno się również palić porażone liście, a także wycinać porażone pędy.
Pierwsze objawy mączniaka prawdziwego pojawiają się na początku czerwca w postaci białego nalotu na młodych liściach. Porażone liście ulegają deformacji, a ich brzegi lekko zwijają się ku dołowi. Pod koniec lata grzybnię daje się zauważyć również na pędach oraz płatkach kwiatowych. Nasilenie choroby może spowodować zahamowanie kwitnienia i masowe opadanie liści. Do walki z chorobą warto wykorzystać preparaty Amistar 250, Topsin M 500 lub Baymat AE.
Nieregularne plamy to objaw czarnej plamistości róży
Czarna plamistość róży jest chorobą, która stwarza najwięcej problemów. Początkowo objawia się w postaci okrągłych i nieregularnych plam – najpierw jasnobrązowych, z czasem czerniejących. Tkanki wokół plam żółkną, a silnie porażone liście opadają. Objawy można również zaobserwować na pędach w postaci czerwonawych, lekko wypukłych przebarwień. Zaleca się uprawiać odmiany odporne. Grzyb zimuje w opadłych liściach, dlatego powinno się je grabić i niszczyć, a także wycinać porażone pędy. Do walki z chorobą można wykorzystać Topsin M 500, Baymat AE, Bravo i Dhitane.
Jak rozpoznać szarą pleść w róży?
Trzecią groźną chorobą jest szara pleśń. Na powierzchni zewnętrznych płatków pojawiają się ciemne, wodniste plamy, które szybko się powiększają. Na porażonych innych organach tkanki brunatnieją i zamierają. Rozwój choroby może doprowadzić do całkowitego zamarcia rośliny. Grzyb rozwija się w szerokim zakresie temperatur i podczas wysokiej wilgotności powietrza. Chore rośliny należy usuwać, a po zauważeniu pierwszych objawów opryskać krzewy Rovrolem lub Teldorem.
Nim jednak sięgniemy po środki chemiczne, walkę z chorobami rozpocznijmy od oprysków gnojówką i innymi preparatami z pokrzywy. Róże będą wdzięczne również za ściółkę z pociętych pokrzyw.
Szkodniki róż: nimułka albo skoczek
Nimułka jest szkodnikiem róż, który składa jaja, nakłuwając liść, w efekcie czego liść się zwija wzdłuż nerwu brzegami do dołu. Wewnątrz żerują jedna lub dwie larwy, zeskrobując tkankę ze spodniej strony liścia. Uszkodzony liść przybiera barwę pomarańczową, zasycha i opada. Owad dorosły jest czarny i błyszczący, larwy są żółte z jasnobrunatną głową. Samice składają jaja od połowy czerwca, a po 4–6 dniach larwy rozpoczynają żer. Pod koniec czerwca larwy schodzą do gleby na zimowlę. Jeśli zauważymy pierwsze zwinięte liście, należy je zebrać i zniszczyć, a róże opryskać Decisem.
Oprócz nimułki na krzewach róż można zaobserwować białe plamki. To objaw żerowania skoczka. Larwy, nimfy oraz owady dorosłe żerują na spodniej stronie liści, w efekcie czego całe liście stają się białe. Owad dorosły skoczka jest biały lub białożółty. Pierwsze pokolenie szkodnika występuje już w maju, drugie natomiast w sierpniu. Po zauważeniu pierwszych uszkodzeń rośliny należy opryskać Decisem.
- Historia róży sięga 5000 lat. Kwiaty te pochodzą prawdopodobnie z Chin, gdzie jest ich największa różnorodność
fot. Małgorzata Wyrzykowska
Artykuł kazał się w Tygodniku Poradniku Rolniczym 28/2022 na str. 60. Jeśli chcesz czytać więcej podobnych artykułów, już dziś wykup dostęp do wszystkich treści na TPR: Zamów prenumeratę.
