Jak wygląda piołun?
Podobnie jak nagietek lekarski czy rumianek pospolity, piołun należy do rodziny astrowatych. Osiąga 80 cm wysokości i ma wzniesione, rozgałęzione pędy, które w dolnej części drewnieją. Pierzaste liście z wierzchu są szarozielone, a od spodu białawe, filcowo owłosione. Bylica kwitnie od czerwca do października, tworząc żółte kwiaty zebrane w wiechowaty kwiatostan.
Po co uprawia się piołun?
Roślina uprawiana jest głównie na surowiec zielarski, a także z uwagi na walory dekoracyjne, głównie ze względu na srebrną kolorystykę liści. Jednak w większości przypadków traktowana jest jako chwast. Właściwości lecznicze bylicy piołunu docenione były już w starożytności, kiedy stosowano jej ziele w schorzeniach żołądkowych i przy niedomaganiach wątroby. Trzeba jednak pamiętać, by nie stosować jej w zbyt dużych dawkach ani zbyt długo. Surowcem zielarskim są odziomkowe liście (liście wyrastające z części podziemnych łodygi) zbierane od lipca do września lub słabo jeszcze kwitnące szczytowe części pędów.
Jak chronić rośliny przy użyciu piołunu?
Nas bardziej interesuje aspekt ochrony roślin z zastosowaniem bylicy piołunu. Preparatami z bylicy można pryskać rośliny profilaktycznie, aby zniechęcić agrofagi do zasiedlania upraw oraz w celu zwalczania osobników już żerujących. Rośliny pryskane profilaktycznie stają się nieatrakcyjne dla szkodników, a samice rezygnują ze składania jaj. Wyciąg z bylicy stosujemy do zwalczania mszyc, mrówek, bielinka kapustnika, przędziorków, a także rdzy wejmutkowo-porzeczkowej. Przygotowujemy go w tradycyjny sposób, czyli 300 g ziela lub 30 g suszu zalewamy 10 l wody i pozostawiamy na 12 godz., po czym przecedzamy i pryskamy rośliny bez rozcieńczania. Wyciąg należy wykorzystać tego samego dnia, nie nadaje się do przechowywania. W przypadku zwalczania połyśnicy marchwianki, śmietki cebulanki czy owocówki jabłkóweczki stosujemy napar w tej samej proporcji co wyżej, z tym że nie odstawiamy na 12 godz., lecz gotujemy przez 30 min. Po wystudzeniu pryskamy rośliny i profilaktycznie, i leczniczo. Preparat można używać przez tydzień lub, po przelaniu na gorąco do butelek, 4 miesiące.
Gnojówka z Bylicy
Z bylicy często sporządza się gnojówki. 300 g ziela zalewamy 10 l wody i odstawiamy w ciepłe miejsce, które sprzyja fermentacji, na około 2 do 4 tygodni. Im cieplej, tym fermentacja przebiega szybciej. Naczyń (plastikowe lub szklane) nie przykrywamy, a codziennie mieszamy gnojówkę, by ją napowietrzyć. Do użytku będzie gotowa, gdy z powierzchni zniknie piana, a roztwór stanie się klarowny. Gnojówkę można stosować do podlewania i pryskania przez 1 do 2 miesięcy w rozcieńczeniu 1:10.
Małgorzata Wyrzykowska
