Jakie znaczenie ma przycinanie dla winorośli?
Od tego zabiegu w dużej mierze zależą owocowanie, kondycja winnego krzewu, jak i odpowiednia jego konstrukcja. To podstawowy, a jednocześnie najbardziej czasochłonny zabieg. Niektórzy mówią, że lepiej zabieg cięcia wykonać źle, niż nie wykonać go wcale i dopuścić do zagęszczenia krzewu.
Kiedy jest najlepszy czas na wykonanie cięcia głównego krzewu?
Spoczynek zimowy krzewu to najlepszy czas na wykonanie cięcia głównego. Jeśli zabieg wykonamy wcześniej, istnieje ryzyko przemarznięcia pędów, natomiast gdy zabieg opóźnimy, to spowodujemy wypływanie soków (płacz łóz), rany będą goić się dłużej, roślina będzie osłabiona i narażona na infekcje.
Jak prawidłowo przyciąć winorośl?
Przybliżmy nieco kilka pojęć dotyczących winorośli, by ułatwić prawidłowe przeprowadzenie tego zabiegu:
- Pień oraz ramiona wieloletnie stanowią bezlistną, zdrewniałą część rośliny. Z tych części wyrastają łozy, czyli zdrewniałe, ubiegłoroczne pędy utworzone z latorośli.
- Na łozach są pąki, czyli oczka, z których wyrosną latorośle.
- Latorośle to zielone ulistnione pędy. Jeśli latorośl wyrasta ze zdrewniałego pędu wieloletniego, nie będzie owoconośna, natomiast gdy wyrasta z łozy, będzie rodziła owoce (to ważna informacja).
- W kącikach ogonków liściowych wyrastają pasierby.
- Są także tzw. latorośle wilki, wyrastające z wieloletniej części krzewu. Wilki można pozostawić, by wypuściły owoconośne latorośle. Wykorzystujemy je przy cięciu odmładzającym.
- Dodajmy jeszcze, że liście rosną tylko na pędach tegorocznych, a owoce rodzą pędy dwuletnie, które wyrosły ze zdrewniałej latorośli z ubiegłego sezonu.
Pędy przycinamy zawsze 1,5 cm nad pąkiem, pod skosem, w przeciwną stronę od pąka. To istotne z uwagi na płacz łozy, czyli wyciek soków. Jeśli sok spłynie na pąk, istnieje obawa, że ten się nie rozwinie.
Na przedwiośniu wykonujemy tzw. cięcie sanitarne, podczas którego usuwamy przede wszystkim pędy przemarznięte, uszkodzone i złamane.
Następnie przechodzimy do cięcia formującego, które polega u młodych egzemplarzy na uformowaniu szkieletu, czyli pnia i krótkich ramion wieloletnich. Im większa jest zdrewniała część rośliny, tym lepsza jej urodzajność. Najlepiej, by pień miał około 70 cm wysokości. Pozostawiona stara pozioma gałąź nabierze grubości, a łozy z niej wyrastające powinny zostać skrócone nad drugim oczkiem (sznur Royat) bądź szóstym oczkiem (sznur Casenave). Można wykonać to w terminie późniejszym, przy korzystniejszych warunkach atmosferycznych, lecz przed zawiązywaniem pędów.
Po płaczu łozy, czyli w drugiej połowie maja, kiedy krzew się jeszcze nie zagęścił, ale już ma nowe pędy, łatwiej jest odszukać części chore i uszkodzone, które należy usunąć. Bez względu na sposób prowadzenia winorośli pozostawiamy dwie, góra trzy latorośle, a pozostałe wycinamy.
W przypadku starej winorośli wykonujemy cięcie odmładzające, czyli pozostawiamy wilki wyrastające tuż nad ziemią z pnia, resztę zaś usuwamy.
Małgorzata Wyrzykowska