Jakie odmiany śliwy domowej wyróżniamy?
Śliwa domowa ma wiele odmian różniących się smakiem, kolorem, wielkością i kształtem owoców. Możemy je podzielić na cztery podstawowe grupy:
- mirabelki,
- renklody,
- półwęgierki,
- węgierki.
Niewielkie kuliste owoce o różnym zabarwieniu skórki, to cecha charakterystyczna mirabelek. Znacznie większe są renklody, które spożywamy na surowo. Wśród nich do uprawy przydomowej najbardziej polecana jest Renkloda Altana (odporna na szarkę) o różowożółtych owocach, Renkloda Ulena (samopylna) o owocach ze złotozieloną skórką, a także Brzoskwiniowa, zwana również Jerozolimką o owocach różowożółtych z fioletowym nalotem, bardzo dużych, przypominających wielkością brzoskwinie.
Jakie odmiany półwęgierki wyróżniamy?
Półwęgierki mają uniwersalne zastosowanie, smakują na surowo, po wysuszeniu oraz przetworzone na powidła. Ciekawą wśród nich jest odmiana Herman, która jest odporna na choroby i mrozy. Rodzi owoce o jajowatym kształcie, pokryte fioletową skórką z niebieskim nalotem a w środku ukryty jest żółty, soczysty i słodki miąższ, który dobrze odchodzi od pestki. Królowa Wiktoria i Węgierka Wangenheima również należą do grupy półwęgierek, czyli semiprunelian. Królowa Wiktoria rodzi duże owoce o różowoczerwonej skórce z lekkim nalotem. W środku skrywa żółty, słodki, soczysty i aromatyczny miąższ. Węgierka Wangenheima to śliwa rodząca niewielkie, lekko owalne, nieregularne owoce pokryte grubą brunatnofioletową skórką. Miąższ jest zielonożółty bądź żółty, soczysty, smaczny, słodki a pestka dobrze odchodzi od miąższu.
Jakie odmiany węgierek wyróżniamy?
Wśród węgierek warta polecenia jest Węgierka Dąbrowicka o miąższu łatwo odchodzącym od pestki i lekko kwaskowatym smaku. Jest tolerancyjna na szarkę, potrzebuje zapylacza. Valijevka (samopylna) charakteryzuje się niezwykłym smakiem. Owoce są jajowate z niebieskim intensywnym nalotem, kryją wspaniały, soczysty miąższ. Valor to kolejna polecana odmiana, która rodzi bardzo smaczne owoce o granatowej skórce, jest odmianą obcopylną, lekko wrażliwą na szarkę. Późna odmiana, samopylna to Węgierka Zwykła. Rodzi brunatnogranatowe owoce z woskowym nalotem, bardzo smaczne, o miąższu dobrze odchodzącym od pestki. Jej wadą jest mała odporność na szarkę.
Kiedy najlepiej sadzić śliwy?
Jesień jest optymalną porą sadzenia śliw. Wówczas mają możliwość wstępnego ukorzenienia się przed nadejściem zimy, dzięki czemu wiosną szybciej wznowią wegetację. Te drzewa preferują zaciszne, słoneczne i ciepłe stanowiska. Przy spadkach temperatur poniżej minus 30 st. C śliwa może wymarzać. Idealne pH dla tego gatunku waha się w granicach 6,7–7,1. Gleba powinna być ciepła, żyzna, zasobna w składniki pokarmowe, a także przewiewna.
Wybierając śliwy, należy zwrócić uwagę, na jakiej podkładce zostały szczepione. Bardzo dobrą podkładką jest ałycza. Drzewa na niej szczepione rosną silnie, obficie plonują, lecz dość późno wchodzą w okres owocowania. Łatwo przystosowują się do rodzaju gleb, bo mają dobrze rozbudowany system korzeniowy. Drzewa szczepione na Węgierce Wangenheima są dużo mniejszych rozmiarów, wcześnie wchodzą w okres owocowania, plonują corocznie i obficie. Mają słabszy system korzeniowy i wymagają gleb żyznych.
Małgorzata Wyrzykowska
