Dlaczego warto ściółkować?
Zaletą ściółkowania jest zatrzymywanie wilgoci w glebie, ochrona przed chwastami, a podczas silnych wiatrów i intensywnego deszczu – ochrona gleby przed erozją. Organiczne ściółki pozytywnie wpłyną na strukturę gleby, wzbogacając ją w substancje odżywcze, a także mogą przyciągnąć pożyteczne mikroorganizmy glebowe. Nim wysypiemy ściółkę, najpierw zadbajmy o dokarmienie roślin przed zimą, czyli zastosujmy nawozy i usuńmy chwasty. Użyźniamy glebę z zastosowaniem kompostu lub innego nawozu naturalnego, pamiętając, by nie dotykał rośliny. Wśród nawozów mineralnych polecane są siarczan amonu, sól potasowa, Missibor czy Bolero. Po zastosowaniu nawozów wokół roślin rozkładamy warstwę ściółki.
O czym pamiętać przy nawożeniu roślin?
Podczas nawożenia należy brać pod uwagę preferencje roślin, ponieważ bardzo się różnią. Nawożąc np. borówki, trzeba pamiętać, że nie lubią wysokiego pH gleby. Wymagają zatem bardzo kwaśnej gleby, co zmusza nas do ograniczenia obornika lub ptasiego pomiotu, gdyż podnoszą pH. W związku z tym nie używajmy tych nawozów również do ściółkowania. Z nawozów naturalnych można stosować np. kwaśny kompost. Z mineralnych sięgamy po nawozy specjalnie dedykowane dla borówek.
Jak prawidłowo rozkładać ściółkę?
Tuż po posadzeniu krzewów jagodowych ściółkę rozkładamy na szerokość około 80 cm wzdłuż rzędu roślin. W kolejnych latach pas ściółki poszerzamy do 120 cm, zachowując grubość do 15 cm. Materiał układamy wokół krzewu tak, by nie dotykał pnia. Najlepiej zrobić na niego otwór, by miał około 20 cm luzu. Co 2–3 lata ściółkę uzupełniamy, gdyż ulega stopniowemu rozkładowi i mineralizacji. Pamiętajmy, że tuż pod powierzchnią znajdują się korzenie niektórych krzewów, które muszą być dokładnie pokryte ziemią i ściółką. To je uchroni przed suszą i zasychaniem, a także przed działaniem niskich temperatur zimą. Dodatkową zaletą ściółek będzie zbawienne działanie na glebę.
Kiedy stosować kompost i obornik jako ściółkę?
Kompost i obornik można jako ściółkę stosować zarówno wiosną, jak i jesienią, najlepiej jednak wykładać jesienią, ponieważ przez okres zimowy składniki w nich zawarte przenikną do gleby. Kora sosnowa (pH 4,5–5,5) jest dobra do okrywania głównie roślin kwasolubnych. Wygląda bardzo estetycznie, podczas rozkładu zakwasza i użyźnia glebę. Przekompostowaną korą można ściółkować winorośl. Kora nadaje się również do ściółkowania malin i borówek. Zrębki drzewne nie dość, że ładnie się prezentują, to i długo wytrzymują – do 4 lat. To dobra warstwa izolacyjna, która nie wymaga częstego uzupełniania ani wymiany. Zrębki polecane są do ściółkowania wszystkich krzewów owocowych. Dobrym wyborem do ściółkowania krzewów i drzew owocowych będą też liście, które również lekko zakwaszają podłoże, a także podczas rozkładu oddają zawarte składniki pokarmowe. Liście muszą być wolne od chorób i szkodników. Trociny drzew iglastych również można zastosować jako ściółkę krzewów owocowych, m.in. borówki, truskawek, poziomek, winorośli i malin. Pamiętać jednak należy, by nie stosować świeżych trocin, ponieważ podczas rozkładu zabierają roślinom składniki pokarmowe i azot. Igliwie i szyszki ostatnio stały się bardzo modnym materiałem do ściółkowania roślin kwasolubnych, takich jak borówka.
Przeczytaj również:
Małgorzata Wyrzykowska
