Nie żądlą, nie bzyczą
Te owady mają aparat gębowy przystosowany do pobierania płynnego pokarmu, czyli nektaru lub soku z owoców (niektóre rośliny są również przez nie zapylane). Jego elementem jest długa ssawka, którą sięgają w głąb kwiatu. W stanie spoczynku zwija się spiralnie. Dorosłe motyle żyją krótko – zwykle do 3 tygodni. Tylko nieliczne gatunki mają dłuższy żywot, np. rusałki – kilka lub kilkanaście miesięcy. Są i takie, których żywot trwa jedynie 5 dni.
Motyle lubiane są chyba przez wszystkich, bo są tyleż piękne, co nieszkodliwe. Może oprócz bielinka. Motyle sprawiają, że ogród staje się wesoły i naturalny. Co więcej, nie są uciążliwe – nie bzyczą, nie żądlą, nie siadają na twarzy i rękach, nie wpadają do oczu. Są zatem idealnym towarzyszem.
Najlepiej czują się w ogrodzie naturalistycznym. Warto zatem zostawić im porośnięty chwastami zakątek, gdzie znajdą schronienie.
Wab budleją i lebiodką
Rośliny zwabiają motyle kolorem kwiatów. Dopiero gdy są blisko, istotny staje się zapach, który pozwala im odróżnić gatunki roślin zawierające nektar. Motyle, tak jak ludzie, lubią przebywać wśród kwiatów. Z tą różnicą, że my ze względów estetycznych, a motyle praktycznych, bowiem odżywiają się nektarem. Rusałki oblegają budleję, która nie bez kozery nazywana jest motylim krzewem. Motyle lubią też wieczornik, płomyki i dalie. Do przysmaków należą aksamitki, żeniszek, tytoń ozdobny. Gatunki o kwiatach pełnych nie należą do ich ulubionych. Unikają także odmian o silnych zapachach, które produkują nektar o dużej zawartości cukru. Tak robi paź królowej, który chętnie odwiedza ogrody w poszukiwaniu nektaru, ale tego o małej zawartości cukru. Motyle modraszkowate preferują macierzankę, wilżyn, janowiec, oregano, czyli lebiodkę. Bardzo ciekawą rośliną jest lantana pospolita. Jej kwiaty za młodu są intensywnie jaskrawożółte, po wizycie motyli zmieniają barwę na czerwoną, dając tym sygnał, że nektar zebrany.
Urodziwe są też ćmy
Nie zapominajmy, że występują również motyle nocne, tzw. ćmy, a kwiaty przez nie zapylane są białe, różowe, żółtawe, bladoniebieskie. Te rośliny wydzielają intensywny zapach, często odurzający, który zwabia ćmy nawet z dużej odległości, ponieważ motyle nocne mają znaczniej lepiej rozwinięte narządy węchowe od motyli dziennych. Do roślin wzmagających zapach pod wieczór należą tuberoza, wiciokrzew, przewiercień, maciejka, tytoń ozdobny, juka ogrodowa. Wśród ciem znajdujemy urodziwą plamówkę malinówkę, która ma różowe plamy na skrzydłach. Białymi skrzydełkami z czarnymi żyłkami może pochwalić się dyblik pniaczek. Największą ćmą w naszym kraju jest zmierzchnica trupia główka, która na odwłoku ma wzór przypominający trupią czaszkę. Najpiękniejszą ćmą jest widłogonka gronostajka, która ma puchate, białe czułki i jasny płaszcz w czarne kropki. Ciekawymi motylami nocnymi są zwisaki. Mają umiejętność utrzymania się w powietrzu jak koliber.