Każda jest ważna i z wystąpieniem tych wszystkich szkodników należy się liczyć. Ich inwazji należy się spodziewać już w momencie opadania płatków, czyli pod koniec kwitnienia.
Które owocnice atakują śliwy?
Śliwy padają ofiarą owocnicy żółtorogiej już w końcowym etapie kwitnienia drzew. Owocnica żółtoroga jest czarną błonkówką osiągającą ok. 5 mm długości, ma żółte odnóża i czułki. Larwa owocnicy jest biaława, ma brązową głowę i 10 par odnóży. W tym stadium zimują, w wierzchniej warstwie gleby, by wiosną, tuż przed kwitnieniem śliw opuścić zimową kryjówkę. Dorosłe samice pokładełkiem kaleczą wnętrza pąków, by w to miejsce złożyć jajo. Jedna owocnica jest w stanie złożyć do 100 jaj. Wylęgłe larwy wgryzają się do zawiązków owoców i drążą korytarze pod skórką. Z czasem przedostają się do komory nasiennej i zjadają wnętrze, które wypełnia się odchodami. Jedna larwa może uszkodzić kilka zawiązków, które po uszkodzeniu opadają na ziemię.
Drugim szkodnikiem śliw jest owocnica jasna. Dorosły szkodnik ma żółtopomarańczową barwę ciała i długość ok. 5 mm. Samica składa jasnozielone jajo pod skórką działek kielicha, a wylęgła z niego larwa pod koniec opadania płatków kwiatowych, wgryza się w najlepiej rozwinięte zawiązki Po zniszczeniu jednego zawiązka wgryza się w kolejny (jedna larwa jest w stanie zniszczyć do 4 zawiązków). Na jego powierzchni widać okrągłe otwory wypełnione odchodami. Jedna samica tego gatunku może złożyć ok. 100 jaj co prowadzi do zniszczenia nawet 400 zawiązków.
Zabieg zwalczający wykonujemy pod koniec opadania płatków kwiatowych, gdy na białe pułapki lepowe złowi się ok. 80 błonkówek.
Uważaj na owocnicę gruszową w czasie kwitnienia grusz
Dla grusz niebezpieczna jest owocnica gruszowa. To żółtobrązowa błonkówka o długości ok. 4 mm. W przypadku tej owocnicy larwy zimują w glebie na głębokości do 20 cm. Wylot błonkówek z gleby zbiega się w czasie z końcem kwitnienia grusz. Dorosłe samice po opuszczeniu kryjówek szukają pąków kwiatowych, w które składają po jednym owalnym, białym jaju. Wylęgłe z jaj kremowobiałe z brązową głową larwy żerują wewnątrz zawiązków uszkadzając gniazdo nasienne a z wygryzionego otworu wydostają się odchody szkodnika. Jedna larwa może uszkodzić kilka zawiązków owocowych. Uszkodzone zawiązki opadają a larwy je opuszczające zagrzebują się w glebie, gdzie spędzą zimę w utworzonych przez siebie kokonach. Część larw zapada w diapauzę na okres dwóch lat.
Progiem zagrożenia jest 20 osobników dorosłych odłowionych na białej pułapce lepowejw czasie kwitnienia grusz.
Jak rozpoznać owocnicę jabłkową
W sadach jabłoniowych szkody wyrządza owocnica jabłkowa. Jest to błonkówka barwy żółtej z brązowo-czarnym rysunkiem na ciele, długości do 7 mm z dwiema parami błoniastych skrzydeł. Larwa, biała z brązową głową o ok. 18 mm długości, zimuje w ukrytych w ziemi kokonach, wiosną się przepoczwarcza a dorosłe osobniki wylatują z kryjówek podczas kwitnienia jabłoni. Samice w wykonane przez siebie podłużne nacięcia składają szklistobiałe, nerkowate pojedyncze jajo w dno kwiatowe. Jedna samica jest w stanie złożyć do 100 jaj.
Pod koniec kwitnienia wylęgają się larwy, które wgryzają się pod skórkę zawiązków, po około miesiącu zaatakowane zawiązki wraz z larwami opadają. Jedna larwa jest w stanie zniszczyć po kilka zawiązków. Starsza larwa wgryza się do wnętrza zawiązku, niszczy gniazdo nasienne, a wydrążonego z otworu przez larwę wysuwają się brązowe, gruzełkowate odchody. Wyrośnięte larwy schodzą do gleby.
Białe pułapki lepowe wystawiamy w okresie różowego pąka do czasu końca kwitnienia. Progiem szkodliwości jest 20 owocnic na 1 pułapce.
Małgorzata Wyrzykowska
