Przedłużmy życie roślinom balkonowym

Dla przykładu, nie warto przechowywać petunii kaskadowej, która często ulega porażeniu chorobami wirusowymi nie do zwalczenia. Podobnie ma się sprawa z niecierpkami nowogwinejskimi. Co prawda nie dotyczy to chorób, lecz warunków uprawy, z którymi nie poradzimy sobie w domu. To samo dotyczy osteospermum, które dla obfitego kwitnienia musi zostać poddane szczególnemu działaniu temperatur, a tego w zaciszu domowym nie stworzymy. A zatem darujmy sobie te gatunki, a wiosną kupmy nowe okazy. Miejsce w zimowniku przyda się na ulubione pelargonie, fuksje, oleandry, psianki, kocanki, argyrantemy, datury, begonie, werbeny, lantany czy heliotrop.

Często już pod koniec września w niektórych rejonach występują pierwsze przymrozki. Tegoroczna jesień nam tego oszczędziła i mamy nadzieję, że trochę czasu pozostało. Śledźmy uważnie prognozy pogody, by nie wystawić roślin balkonowych na działanie niskich temperatur. Niektóre z nich nie zniosą spadku poniżej magicznego 0°C.

Okres bezprzymrozkowy na balkonie trwa trochę dłużej niż w otwartym terenie z uwagi na ciepło emanujące z murów. Chroni ono rośliny, lecz nie trwa wiecznie.

Bugenwilla wymaga jasnego pomieszczenia z temperaturą do 12°C. Podczas przechowywania podlewamy roślinę raz w tygodniu. Zdarza się, że zrzuca liście, to normalne i nie należy się martwić

Przygotujmy więc najpierw pomieszczenia, do których trafią rośliny. Uprzątnijmy resztki ubiegłorocznych roślin, sprawdźmy stan donic, skrzyneczek i innych pojemników, gdzie będziemy składować rośliny. Dobrze jest także wybielić wapnem ściany, dla pozbycia się patogenów.

Zacznijmy od pelargonii. Jako roślina wieloletnia w warunkach naturalnych może osiągnąć wysokość niewielkiego krzewu. Możemy bez większego problemu pomóc jej w przezimowaniu. Wystarczy pojemniki z roślinami przenieść do domu i ustawić w jasnym, lecz chłodnym miejscu. Może to być parapet w nieogrzewanym pokoju. Początkowo pozwalamy jej kwitnąć, z czasem (pod koniec listopada) trzeba skrócić pędy do 1/4, by w kolejnym sezonie obficiej zakwitła. Pamiętamy przy tym, by ograniczyć podlewanie do jednego w miesiącu. W lutym podnosimy temperaturę, zwiększamy częstotliwość podlewania i uszczykujemy pojawiające się nowe pędy. Tym sposobem zagęścimy roślinę. Warto również przesadzić w nowe podłoże.

Fuksje (zwane również ułankami) i heliotropy wymagają podobnych warunków przechowania, czyli preferują jasne i chłodne pomieszczenia. Mogą, podobnie jak pelargonie, spędzić ten czas w chłodnym pokoju, gdzie temperatura nie przekracza 8°C. Trzeba je regularnie podlewać, by nie dopuścić do przesuszenia podłoża. Najładniejsze są 2- i 3-letnie okazy. Dobrze jest je rozmnożyć, by zyskać kolejne młode egzemplarze. W tym celu w lutym lub marcu pobieramy sadzonki pędowe, które umieszczamy w podłożu złożonym z torfu i piasku. Po ukorzenieniu przesadzamy je do doniczek wypełnionych ziemią.

Kuflik wymaga jasnego pomieszczenia z temperaturą na poziomie 6 do 8°C. W tym czasie podlewamy oszczędnie, a nadmiar wody z podstawki wylewamy

Psianki, kocanki, bakopa, werbena czy uczep lubią temperaturę oscylującą w granicach 5–10°C. Po przeniesieniu do widnego pomieszczenia (garaż, weranda, nieogrzewany pokój) pędy skracamy o połowę i utrzymujemy umiarkowanie wilgotne podłoże w doniczce. Wiosną zagęszczamy roślinę, przycinając kilkakrotnie pędy.

Argyrantema krzewiasta jest kolejną niezimującą rośliną w gruncie. W związku z tym należy roślinę wykopać, przesadzić do doniczki i wnieść do bardzo jasnego pomieszczenia, w którym panuje temperatura w granicach 6–10°C. Jeżeli roślina przebywała w pojemniku na balkonie czy tarasie, należy wnieść ją z pojemnikiem do pomieszczenia o wspomnianych parametrach. Wiosną przycinamy pędy i przesadzamy do większej doniczki.

Datura (uwaga, roślina trująca), jest bardzo wrażliwą rośliną, o którą trzeba zadbać jesienią i zimą, by wiosną pięknie zakwitła. W październiku zaprzestajemy nawożenia i ograniczamy podlewanie. Są dwa sposoby na przechowanie rośliny. Pierwszy to wykopanie datury, przycięcie pędów i korzeni, a następnie zadołowanie jej w skrzynce czy innym pojemniku i przysypanie torfem. Drugim sposobem jest przeniesienie rośliny wraz z donicą i ustawienie w ciemnym miejscu, gdzie panuje temperatura 5–6°C lub wstawienie do jasnego pomieszczenia o temperaturze nieprzekraczającej 10°C. Przed wniesieniem pędy skracamy o 1/3 długości. Można później, lecz wygodniej wnosić już po przycięciu. Co jakiś czas podlewamy, by nie dopuścić do całkowitego wysuszenia korzeni.

Oleander (roślina trująca) również nie należy do roślin mrozoodpornych, a zatem zimę musi spędzić w domu. Przed pierwszymi przymrozkami wnosimy pojemnik z oleandrem do pomieszczenia ciepłego i jasnego. W styczniu przenosimy do pomieszczenia chłodnego 3–8°C i trzymamy do końca lutego. Ograniczamy podlewanie.

Fuksję zimą przechowajmy w chłodnym pomieszczeniu, a po zimnej Zośce wystawmy na taras

Na zakończenie kilka słów o begonii bulwiastej, czyli ukośnicy. Po pierwszych przymrozkach roślinę wyjmujemy z pojemników bądź gruntu, ostrożnie otrzepujemy z resztek podłoża i przycinamy części nadziemne na ok. 2 cm nad bulwą. Dokładnie czyścimy, sprawdzamy stan korzeni, usuwamy wszystkie uszkodzone czy chore części, przesuszamy i układamy w czystych ażurowych skrzyneczkach. Po ułożeniu obsypujemy bulwy torfem lub piaskiem i pozostawiamy w suchym i ciemnym pomieszczeniu, w którym panuje temperatura od 3 do 10°C. W lutym lub marcu bulwy umieszczamy w doniczkach na głębokość ok. 6 cm i przenosimy do widnego pomieszczenia o temperaturze 18°C.