Która część rabarbaru jest jadalna?
Częścią jadalną są grube ogonki liściowe o różowym zabarwieniu, które wykorzystamy na pierwszy wiosenny kompot. Zbiór ogonków przypada na kwiecień, a sadzić trzeba go już za chwilę. Niestety, rabarbar zawiera dużo kwasu szczawiowego, więc używajmy go z umiarem.
Jak uprawiać rabarbar?
Rabarbar nie ma wysokich wymagań klimatycznych i glebowych, lecz wymaga obfitego zaopatrzenia w wodę. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, głęboko uprawionych oraz stanowiskach ciepłych i osłoniętych od wiatru. W miejscu zacienionym również urośnie, lecz wolniej, a ogonki mogą być rachityczne.
Z uwagi na swoją żarłoczność rabarbar wymaga nie tylko dobrze przygotowanego stanowiska z uwzględnieniem dużej ilości obornika przed posadzeniem karp, lecz także dostarczania co około 3 lata dużych porcji obornika lub kompostu w formie ściółki. Weźmy pod uwagę, że roślina pozostaje na jednym stanowisku nawet 10 lat. Toleruje gleby o pH powyżej 5,5. Przy niższym odczynie należy glebę zwapnować. Rabarbar nie jest wrażliwy na świeże wapnowanie. Wapnowania nie należy przeprowadzać równocześnie z nawożeniem obornikiem. Najodpowiedniejszy jest odczyn pH 6–7. Na około 2–3 tygodnie przed terminem sadzenia, który przypada na wrzesień i październik, podajemy potas i fosfor po 5 g/m2 lub w ilościach podanych na opakowaniach przez producenta. Rabarbar wymaga również 5–6-krotnego zasilania azotem podczas wegetacji – każdorazowo w ilości 5 g/m2.
Jak rozsadzić rabarbar?
Karpy dzielimy ostrym szpadlem w ten sposób, aby każda sadzonka miała co najmniej jeden pąk. Uzyskane sadzonki należy natychmiast posadzić w nowym miejscu. Umieszczamy w rozstawie 1 × 1 m. Są dwie szkoły sadzenia. Jedna mówi, że sadzonka powinna być umieszczona około 3 cm pod powierzchnią gleby, druga – że sadzonka powinna być umieszczona w glebie na taką samą głębokość, na jakiej rosła dotychczas.
Obie metody się sprawdzają – rabarbar urośnie. Po posadzeniu zagony z rabarbarem obficie podlewamy i pokrywamy całą powierzchnię obornikiem lub kompostem, by zatrzymać znaczne ilości wody, a także ochronić glebę przed głębokim przemarzaniem. Drugą korzyścią jest wcześniejsze rozpoczęcie wiosną wegetacji. Dużych nakładów pracy wymaga plantacja rabarbaru w pierwszym roku uprawy, gdy grozi jej zachwaszczenie, a rabarbar nie wykształcił jeszcze tak dużej masy liści, która by zakryła przestrzeń między roślinami.
Jaką ilością wody podlewać rabarbar?
Drugą ważną sprawą jest woda. Tej rabarbar wymaga w dużych ilościach od maja do sierpnia. Jedna roślina wymaga jednorazowo około 20 l wody. Tylko w takim przypadku uzyskamy jędrne i grube ogonki liściowe. Kolejną ważną czynnością od maja jest systematyczne usuwanie pędów kwiatostanowych – chyba że zależy nam na nasionach. Pozostawione na roślinie opóźniają wzrost kolejnych, nowych liści. Ogonki (o długości 20–30 cm) zbieramy, począwszy od drugiego roku uprawy, od kwietnia do lipca, wyłamując je na dole rośliny. Lepiej nie zrywać więcej niż połowy ogonków, by zbytnio nie osłabiać rośliny. Tylko dzięki pozostawionym liściom roślina wypuści kolejne.
Małgorzata Wyrzykowska
