Topinambur, słonecznik bulwiasty czy gdula ziemna to ta sama roślina
Topinambur obecnie to nieco zapomniana roślina, która trafiła do nas w drugiej połowie XVII wieku z Ameryki Północnej.
Topinambur znany jest pod kilku nazwami, jak:
- słonecznik bulwiasty,
- bulba,
- gdula ziemna,
- kanadyjska trufla,
- a także karczoch jerozolimski.
Topinambur jest odporny na szkodniki i choroby. A jakie ma wymagania?
Ma niewielkie wymagania glebowe: najlepiej rośnie na glebie żyznej, umiarkowanie wilgotnej, głęboko uprawionej, bogatej w próchnicę i przepuszczalnej, słabo – na kwaśnej i podmokłej. Uprawia się go podobnie jak ziemniaka, ale w przypadku słabej ziemi topinambur wygrywa, bo lepiej plonuje. Jest odporny na szkodniki i choroby, a więc doskonały do upraw ekologicznych.
Kiedy i jak sadzić topinambur?
Do sadzenia (najlepiej w kwietniu) używamy całych bulw lub ich części, które mają dwa lub trzy oczka. Umieszczamy je w glebie na głębokości do 10 cm w rzędzie co 30–50 cm, zachowując 60-centymetrowe odstępy między rzędami. Wschody następują po upływie około 2 tygodni po posadzeniu. Początkowo gdula rośnie bardzo wolno, ale z każdym dniem przyspiesza – aż do osiągnięcia właściwej wysokości w sierpniu.
Okres wegetacji trwa do 240 dni. Topinambur tworzy rozłogi o długości do 1 m, na końcach których tworzą się bulwy o różnych kształtach z wypukłymi oczkami. Barwa skórki bulw może być kremowa, żółta, biała, czerwona, a nawet fioletowa.
Jakie odmiany topinamburu najlepiej sprawdzą się w Polsce?
W naszych warunkach uprawia się odmianę Albik o białych, maczugowatych bulwach. Dostępny jest również Rubik, który tworzy fioletowe bulwy, ale o bardzo nieregularnym kształcie, sprawiającym trudności przy obieraniu. Najlepiej w jego towarzystwie rośnie sałata, szpinak, brokuły, kapusta, melony czy ogórki. Nie poleca się sadzenia ziemniaków ani pomidorów.
Zobacz więcej naszych porady ogrodniczych.
Małgorzata Wyrzykowska
