Na jakie grupy dzielimy sałaty?
Sałaty możemy podzielić na dwie grupy. Do jednej należą odmiany, które mniej lub bardziej zawiązują główki. Do drugiej – te, których liście tworzą luźne rozety lub liście wyrastają pojedynczo.
Jak wysiać sałatę liściową?
Sałatę liściową wysiewamy na głębokość do 1 cm w lipcu i sierpniu w rzędy odległe co 30–40 cm. Po wzejściu przerywamy rośliny, pozostawiając po jednej co 15–20 cm, a listki pochodzące z przerywania na bieżąco można wykorzystać. Sałatę liściową, gdy osiągnie właściwą dla odmiany wielkość, zbieramy, obcinając liście tuż nad ziemią. Rośliny szybko wypuszczają nowe. Dzięki temu przez dłuższy czas mamy świeżą sałatę, osiągając z małej powierzchni całkiem niezły plon. Można również zbierać liście pojedynczo. Ponieważ rośliny te szybko rosną, często stosowane są do wyznaczania rzędów, a nadmiar, którego nie damy rady zjeść, możemy przeznaczyć na paszę dla kur. Warto wiedzieć, że sałata jako pasza wpływa dodatnio na nośność. Dobrym sąsiedztwem dla sałaty są: burak, cebula, kapusta, kalarepa, marchew, pomidor, kalarepa, a złym – seler.
Jak uprawiać cykorię liściową?
Rzadko uprawiana jest u nas cykoria liściowa, a szkoda, bo, podobnie jak sałata liściowa, już po paru tygodniach od posiania daje plon. Wiele odmian charakteryzuje się gorzkim smakiem, ale niektóre są prawie pozbawione goryczki.
Cykoria to typowa roślina do uprawy poplonowej, która polecana jest do siewu do sierpnia (odmiany niepotrzebujące pędzenia). Unikamy miejsc po cykorii oraz sałatach. Nasiona wysiewamy na głębokość 1,5–2 cm w rzędy odległe co 30 cm, w rzędzie natomiast – co 25 cm. Po wzejściu, jeśli wysialiśmy zbyt gęsto, rośliny przerywamy, pozostawiając w rzędach co 25 cm. Po uzyskaniu odpowiedniej 4–6-liściowej rozsady przesadzamy na miejsce stałe na taką samą głębokość, na jaką rosły dotychczas. Liście sercowe muszą pozostać nad ziemią. W uprawie czeka nas bielenie liści, by pozbawić je charakterystycznej goryczki. Gdy liście osiągną maksymalną wielkość, związujemy rozety najwyżej, jak się da. Pamiętajmy, by były suche – w przeciwnym razie zaczną gnić. Bielenie trwa do 16 dni. Zabezpieczmy je tak, by główki nie ulegały zamoczeniu. Do bielenia można użyć ramy obciągniętej czarną folią lub innym materiałem nieprzepuszczającym światła. Warto pamiętać, że endywia nie znosi przemrożenia. Warto wcześniej przenieść je z bryłą ziemi do piwnicy i tam zadołować.
Do połowy września warto wysiać sałaty głowiaste Goldforelle, Humil, Wintermarie oraz cykorię sałatową, m.in. odmian Nettuno albo Pella Rossa czy pozbawione goryczki Pan do Zucchero i liściową Zuccherina di Trieste.
Małgorzata Wyrzykowska
