Pasożyty zewnętrzne u świń - jak je rozpoznać?

Świerzbowiec drążący świński jest roztoczem o niewielkich rozmiarach ciała. Samiec osiąga długość do 0,25 mm, a samica jest od niego dwukrotnie większa. Pasożyt ten drąży korytarze w warstwie rogowej naskórka. Samice składają od 40 do 50 jaj, z których po 3 do 5 dni wylęgają się larwy. Długość życia samicy zwykle nie przekracza jednego miesiąca.

Na skórze dotkniętej inwazją świerzbowca najpierw pojawiają się drobne guzki i pęcherzyki. Następnie skóra pokrywa się strupami, grubieje, traci elastyczność i fałduje się. Na skutek wtórnego zakażenia bakteryjnego mogą tworzyć się ropnie. Charakterystycznym objawem towarzyszącym rozprzestrzenianiu się zmian na skórze zwierząt jest silny świąd. Zwierzęta stają się niespokojne i intensywnie ocierają się o otaczające je przedmioty.

Wesz świńska jest bezskrzydłym owadem o spłaszczonym grzbietobrzusznie ciele, barwy brunatnej. Długość ciała 4–6 mm czyni ją jednym z największych gatunków wśród wszy. Odżywia się krwią. Zapłodniona samica po nassaniu się krwi zaczyna składać po 3–4 jaja (gnidy) dziennie, przyklejając je specjalną substancją do szczeciny. Długość życia samicy nie przekracza 25 dni. W ciągu tego okresu może złożyć od 90 do 100 jaj. Jaja są widoczne gołym okiem, ponieważ ich długość wynosi 1–2 mm. Po 12–20 dniach z jaj wykluwają się postacie larwalne, które odżywiając się krwią i trzykrotnie liniejąc przekształcają się w postacie dojrzałe. Pełny cykl rozwojowy wszy świńskiej trwa od 3 do 5 tygodni.

Dominika Stancelewska