Pasze przyspieszą rozwój żwacza
Do chwili odłączenia cieląt, czyli do 7–8 miesiąca życia, obok mleka matki należy sukcesywnie wprowadzać do dawki pasze stałe. Działanie to ma na celu przyspieszenie rozwoju przewodu pokarmowego, głównie żwacza młodego cielęcia. Mleko matki zawiera duże ilości białka, ale nie zawiera włókna, dlatego też w stadach hodowlanych powszechnie stosuje się dokarmianie cieląt paszą treściwą.
Dobrymi komponentami samodzielnie sporządzonej mieszanki treściwej są: śruta kukurydziana – 60%, gnieciony owies – 30%, śruta sojowa – 10%. Poziom dokarmiania zależy oczywiście od typu zwierzęcia (odsadki, odsadki odchowane, buhajki opasowe) czy też kierunku opasu (masa zwierzęcia, metoda opasu, termin uboju).
Dla cieląt tylko dobre jakościowo pasze!
Trzeba pamiętać także o zapewnieniu cielętom dostępu do dobrej jakości siana i świeżej wody. Tak skomponowana dawka, zadawana już od 2 tygodnia życia, dobroczynnie wpływa na funkcjonowanie jelita cienkiego. Podawanie pasz stałych przyspiesza także zasiedlanie mikroflory w żwaczu, jego rozwój i rozpoczęcie trawienia pasz objętościowych. To właśnie za sprawą dobrej jakości pasz objętościowych zwiększa się pojemność żwacza, rozwija się jego mięśniówka oraz brodawki.
- W drugim miesiącu życia cieląt intensywność przeżuwania jest podobna jak u dorosłych przeżuwaczy. Jest to więc najlepszy czas wyjścia na pastwisko
Takie żywienie jest optymalne do ukończenia drugiego miesiąca życia. Wtedy bowiem następuje rozszerzenie się - zwężonego dotychczas - otworu żwaczowo-czepcowego który uniemożliwiał przechodzenie całych ziaren zbóż bez wcześniejszego strawienia. W tym czasie w kale cieląt można zaobserwować niestrawione ziarna i jest to moment, w którym należy zacząć gnieść lub grubo śrutować ziarna i uzupełniać dawkę w paszami białkowymi. Aby dokarmianie cieląt paszami stałymi jak najlepiej sprawdziło się w praktyce warto wydzielić im kojce wyposażone w karmniki na pasze treściwą i siano oraz poidła z wodą
Beata Dąbrowska
